Hoofdstuk 6: With pleasure
De namen van de hoofdstukken hebben niet altijd iets te maken met wat er ook echt gebeurd in de hoofdstukken.
"Bah, moeder, die vieze, vieze kleren op de grond!" zei Ocean met een opgeheven stemmetje. "Ruim ze op voor uwe hoogheid, als je wil!"
"Eh, schat, als ze zo in je weg liggen, waarom ruim jij ze dan niet op?" vroeg ik terwijl ik op de piano speelde. Ocean antwoordde niet meer en ik grinnikte even.
"Eh, schat, als ze zo in je weg liggen, waarom ruim jij ze dan niet op?" vroeg ik terwijl ik op de piano speelde. Ocean antwoordde niet meer en ik grinnikte even.
"Puh!" perste Ocean eruit. "Ik ga wel met mijn koninklijke zusje spelen dan!" Ocean liep naar Florrie, die lieflijk zat te spelen met haar speelsetje. Ze was superschattig en had dezelfde krulletjes als ik had vroeger. Bijna altijd krijgen mijn kinderen krulletjes, en ik vind het wel leuk! "Wieeee is hier de prinses? Wie is de prinses?!" zei Ocean lachend tegen haar zusje. "Osjien!" kirde Florrie. "Nee, gekkerd. Florrie is de prinses, en Ocean is de koningin!"
En met Maya, ik weet dus echt niet hoe ik het klaarkrijg om de meest perverse familie ooit te hebben, maar Sam, Maya's nonkel, had haar meegevraagd naar het bal. Hij had haar zelfs gekust, en Maya was helemaal in de val gelopen. Blijkbaar had Sam zelf zijn hand onder haar truitje willen steken, maar dan kwam Bryan tevoorschijn, een leuke jongeman waarmee Maya ook veel omging. Hij had haar gered.
"Oh, mama, je had 't moeten zien!" riep Maya uit. "Sam zat met z'n hand bijna onder mijn prachtige bovenstuk van mijn leuke, leuke outfit van het bal, en opeens werd Sam weggesleurd van mijn lichaam. Ik hoorde de zalige stem van Bryan die boos zei 'Ahum, deze mooie dame heeft iemand van haar eigen leeftijd nodig!'" Maya liep verliefd een aantal rondjes rond de woonkamer. Ze had niet zo veel overgehouden aan het.. incident met Alex, alleen had ze soms woedeaanvallen, en niet zo'n van een pubertijd, maar echt.. woede.
Verder had iedereen in huis een goede band met Florrie. Ook Florrie voelde zich bij iedereen op haar gemak. Het was altijd superschattig om ze bezig te zien. Maya viel graag voor me in, ookal was het niet nodig, en dan vermaakte ze haar zusjes. Zelf vond ik dat Maya prachtig was geworden, en ik was supertrots op haar.
Wat weken later
"Goedzo! Nog een stapje!" zei Mitchell lachend en wanneer Florrie het stapje zette en in mijn armen vloog, drukte hij op het knopje en ging met zijn hoofd van achter de camera vandaan. "Staat er op! Het is prachtig, schat." zei Mitchell en keek even diep in mijn ogen. Dat kon hij goed, zo doordringend mogelijk kijken. Hij had ook echt prachtige ogen, vond ik. Mitchell stopte de camera weg en stapte naar achter.
Hij bukte even en greep de pop die achter hem stond vast. Ik keek hem na, ik heb het altijd een enge pop gevonden.
"Hmm," kreunde Mitchell nadenkend. "Dit is me toch een vreemde pop. De ene keer verdwijnt ze, en dan staat ze op een absurde plaats er weer. Weet jij wat ze doet, Heather?" Ik schudde mijn hoofd. "Ik vind het een enge pop," gaf ik dan ook toe.
"Hmm," kreunde Mitchell nadenkend. "Dit is me toch een vreemde pop. De ene keer verdwijnt ze, en dan staat ze op een absurde plaats er weer. Weet jij wat ze doet, Heather?" Ik schudde mijn hoofd. "Ik vind het een enge pop," gaf ik dan ook toe.
Vanuit Maya
Mama en papa waren een weekendje weg - JIPPIE! - en dat betekend dat ik lekker doe wat ik wil. Dussss.. waarom zou ik niet Bryan uitnodigen? Ik besloot dat maar te doen, en wanneer hij aankwam, was hij een beetje stil, anders dan op het bal. Maar ik knoopte snel een gesprek aan, en snel werd het heel leuk!
Maar uiteindelijk ging hij toch maar snel weer naar huis omdat Florrie lastig werd en zijn ouders hem belden. Het was leuk geweest, had hij gezegd, en ik was toch wel tevreden over ons.. namiddagje samen. Maar mama en Mitchell hadden me gevraagd om Florrie een paar woordjes te leren. Dus settelde ik mezelf verveeld voor mijn zusje, en probeerde wat woordjes te leren. Faal, faal, faal, want er kwam geen enkel woord weer uit.
Maar op een gegeven moment werd ik toch echt even heel, heel erg boos op Florrie toen ze met MIJN pop speelde. "Blijf af Lizzy!" tierde ik door het huis. "BLIJF AF! ZE IS VAN MIJ!" Ik liep naar Florrie en trok de pop uit haar handen. Florrie zwierde een klein eind mee, maar ik was zo, zo boos. Het was MIJN pop! Mijn Lizzy! "AAAAAAH!" krijste ik, en liep zenuwachtig door het huis, op zoek naar een schaar.
Vanuit Heather
Het was superleuk geweest, dat weekendje weg. We waren ergens in een hotel in de bergen geweest, we waren super verwend geweest en gemasseerd, en gebadderd en.. het was bijna allemaal te mooi om waar te zijn, want we hadden het gewonnen bij een tvshow. Desalniettemin was ik dolblij toen ik weer thuis was en ging meteen op zoek naar Florrie. Ik vroeg me af waar de babysitter was, want het leek dat Florrie alleen thuis was. En dat was ze blijkbaar ook! De meiden waren naar school en Maya had geen babysitter gebeld. Maya, Maya, Maya toch.
Dus ik ging even buiten liggen, terwijl ik wachtte tot de meiden thuiskwamen. Mitchell was binnen, bij Florrie, dus als de meiden kwamen zou hij ze doorverwijzen naar buiten. En toen ik Maya zag staan, schrok ik me een ongeluk.
"Maya!" riep ik uit. "Wat is er met jou gebeurd?" Maya zuchtte even en ik stond op uit mijn stoel.
"Maya!" riep ik uit. "Wat is er met jou gebeurd?" Maya zuchtte even en ik stond op uit mijn stoel.
Ze kwam naar me toe en gaf me een knuffel. "Sorry mama," fluisterde ze toen ze in mijn armen lag en ik voelde een warme druppel nattigheid op mijn kledij druppen. "Huil je, schat?" vroeg ik bezorgd. "Oh, schatje, je hebt toch geen woedeaanval gehad, zeker?" Ik voelde Maya knikken en probeerde haar te sussen. Dan liet ze me opeens vrolijk los en lachte. "Ik was boos omdat Florrie mijn pop vasthad! Wat ben ik toch een doos, mama."
Al gauw kwam Ocean ook thuis van school en rende gillend door het huis, op zoek naar mij. "Mamaaaa!" riep ze krijsend toen ze me zag en vloog in mijn armen. "Ho, schatje! Rustig maar, ik ben er, ik ben er," suste ik. Wat was ik toch gek van mijn kinderen. Ze waren het allerbeste in mijn leven.
Maya hield zich de laatste tijd ook veel bezig met kunst, en elke keer als ze weer een stuk klaarhad, was ik supertrots op haar. Ze smeekte me ook of ze 'alsjeblieeeeeft' haar haar weer mocht laten knippen, dus ik stond het maar toe. Ze zou wel even moeten wachten, maar dat vond ze niet zo erg. Zo had ze veel bedenktijd wat ze met haar haren wilde doen.
En ik deed tegenwoordig mee aan een klas chemie voor volwassenen, omdat het me echt wel interesseerde om er wat meer over te weten. Mijn dochters vonden het cool, want zo kreeg ik allemaal speciale middeltjes voor hen klaar om grappen mee uit te halen en coole dingen te laten zien aan hun vrienden.
"Kom erbij, Mitch!" Maya zat lekker in de jacuzzi, het was immers verlengd weekend op school en moest even op rust komen. Mitchell had al zijn zwembroek aan, dus waarom niet? Hij knikte naar Maya en stapte erin. "En, bevalt het je hier? Zeker veel beter dan.. vroeger?" vroeg Mitchell. Maya knikte. "Ik hou ervan om hier te zijn en ben daar ook heel blij om, en ik heb nu ook een heel leuke nieuwe 'vader', hé?" zei ze lachend.
"Wat zei je? Een heel leuke nieuwe vader? Ruik ik daar een compliment?" vroeg Mitchell uitdagend die lachend zijn armen achter zijn hoofd stopte. Maya grinnikte.
"Ja hoor. En eigenlijk meen ik het hoor. Ik ben superblij dat je mijn stiefvader bent. Maar eigenlijk had ik het leuker gevonden als je mijn echte vader zou zijn hoor. Dus laat ik maar zeg, ik ben superblij dat je mijn vader bent." Mitchell werd er eigenlijk een beetje stil van en Maya ging langzaam weer uit de jacuzzi.
"Ja hoor. En eigenlijk meen ik het hoor. Ik ben superblij dat je mijn stiefvader bent. Maar eigenlijk had ik het leuker gevonden als je mijn echte vader zou zijn hoor. Dus laat ik maar zeg, ik ben superblij dat je mijn vader bent." Mitchell werd er eigenlijk een beetje stil van en Maya ging langzaam weer uit de jacuzzi.
Ik was met Florrie aan het spelen toen opeens de telefoon ging. "Wacht even schatje, je moet de blokjes er weer uit halen want ze zitten allemaal in het doosje!" riep ik toen ik naar de telefoon stapte.
"Met Heather!" "Hey zus, met Abby.. er is vreselijk nieuws." Abby klonk heel droevig. "Wat is er liefje?" "Mama was al heel lang misselijk en we zijn vandaag naar het ziekenhuis geweest toen ze flauwviel. En ze zeiden dat mama.. Heather, mama is terminaal!" BOEM. De hoorn viel op de grond, gevolgd door mezelf.
"Met Heather!" "Hey zus, met Abby.. er is vreselijk nieuws." Abby klonk heel droevig. "Wat is er liefje?" "Mama was al heel lang misselijk en we zijn vandaag naar het ziekenhuis geweest toen ze flauwviel. En ze zeiden dat mama.. Heather, mama is terminaal!" BOEM. De hoorn viel op de grond, gevolgd door mezelf.
"Fijn dat je deze nacht nog wilde komen, mama zit er echt mee dus ze heeft zich nog helemaal opgetut voor jullie maar wees rustig want ze word heel snel overstuur." Het deed goed om de lucht van het oude huis op te snuiven. Het had hier altijd zalig geroken, en dat deed het nog steeds.
"Waar is ze dan?" vroeg ik, en depte nog eens mijn gezicht af.
"Waar is ze dan?" vroeg ik, en depte nog eens mijn gezicht af.
Maar net wanneer Abby het wilde zeggen, kwam mama vanuit de badkamer en liep langs Abby, naar ons toe. "Dag mijn lieve schat!" riep ze en gaf me een zoen en een dikke knuffel. "Hey mam," zei ik tussen het snikken door. "Waarom ongelukkig?" vroeg ze, net alsof er niets aan de hand was. "Mama, je ligt op je sterfbed! Volgende week kan het gedaan zijn met je! En wat dan? Wie is mijn steun en toeverlaat?" mama legde een vinger op mijn lippen. "Mitchell!" riep ze. "Kom hier!"
Mitchell kwam aangelopen. "Quinn! Hoe is het met je, liefste!" ik keek hem aan met open mond. Ik zag Mitchell en mama elkaar 3 zoenen geven. "Mitchell, hoe kan jij nou zo opgewekt doen?! Mama ligt op -" verder geraakte ik niet, want de deur viel open en..
"OMA! OMA! Kom hier! 3 dikke zoenen, lieve lieve oma!" riep ze opgewekt, net alsof net werd aangekondigt dat mama ging trouwen! Maya liep naar mama en gaf haar een dikke knuffel.
"OMA! OMA! Kom hier! 3 dikke zoenen, lieve lieve oma!" riep ze opgewekt, net alsof net werd aangekondigt dat mama ging trouwen! Maya liep naar mama en gaf haar een dikke knuffel.
"Hoe is het met je, kind?!" vroeg mama dan ook heel blij aan Maya. "Ach, alles is oke hoor, alleen een beetje pijn in de nek! Zeg, bij wie heb je jouw kapseltje laten knippen? Het is prachtig, ik ben er helemaal fan van hoor!" Maya deed teken naar haar nek en wreef erover. Ik kon het gesprek tussen mijn moeder en mijn dochter gewoon niet meer bijhouden, qua karakter leek Maya eigenlijk wel op mama.
Er werden nog heel wat knuffels gegeven, we hadden ook Florrie bij en Ocean ook. "Nou meid, vertel! Ben je blij? Binnenkort alweer naar de eerste, goh wat gaat het toch snel!" ook zij hadden een leuk en lang gesprek. Mama had Florrie nog wat geknuffeld en wat met haar gespeeld, maar opeens werd het onderbroken door de boosdoener: mama werd misselijk.
"Sorry, sorry!" mompelde mama. "Ik hou van jullie lieve schatten, jullie zijn geweldig. Maar ik moet nu toch echt even.." perste ze er nog uit en de deur achter haar sloot zich en we hoorden langzaam een kotsgeluid. "Ik houd van je oma!" riep Ocean en ik aaide over haar hoofd. "Ik ook!" riep Maya.
En dan bleven we allemaal huilend achter. "Laten we maar naar huis gaan, lieve schatten. Kom. Het is tijd," mompelde ik en we vertrokken weer naar huis, met een heel erg leeg gevoel.
Vanuit Ocean
Ik zag dat Bryan - de irritante jongen van toen mam en pap wegwaren - mijn zus haar handen vastnam en er mee zwierde. Wat hij zei kon ik niet verstaan, maar ze gaven elkaar om de beurt een kusje op hun mond. Kon het walgelijker? Nee. Kon het kleffer? Nee. Was ik jaloers? Ja!!! Geen enkele jongen keek om naar mij, en kijk dan, ik ben een prinses!
"Ahh, kalverliefde," zei ik lachend met een koninklijk toontje terwijl ik de twee bespiedde. "Wat zeg je, Ocean?" "Ohh, niets hoor papa! Ik praatte in mezelf!" "Gekke meid," zei papa die snel de kroon af mijn hoofd trok en mijn haar in de war maakte, om vervolgens de pet weer snel op te zetten.
"PAPA!" riep ik. "Nu is mijn haar weer overal! Nu moet ik mijn kapsel hermaken! Niet meer doen!"
"PAPA!" riep ik. "Nu is mijn haar weer overal! Nu moet ik mijn kapsel hermaken! Niet meer doen!"
Vanuit Heather
"Hallo, met Heather?" vroeg ik angstig. Ik was bang omdat vorige
week mama was opgenomen in het ziekenhuis, net een week nadat we waren
langsgeweest. En mijn angst werd waarheid. Deze keer was het Beth. "Heather, kom alsjeblief snel. Mama.. mama is overleden vannacht." Ik schrok me dood. "Beth, dat meen je niet," zei ik lachend. Aan de andere kant hoorde ik een tijdje niets anders dan gehuil. "Ik kom al," fluisterde ik en legde traag de hoorn neer.
"Beth, waar is Abby?" fluisterde ik naar Beth. Ze haalde haar schouders op. Ik bekeek haar jurk. Was dit haar kledij voor een begrafenis onder familie? Ik hoestte. "Ga zitten, papa, Sam, Beth.. we gaan beginnen, ehh," zei ik stilletjes. Er was geen pastoor ofzo, alleen zouden ze ons opwachten tot wanneer we uit het kerkje kwamen en dan zouden we naar het kerkhof gaan om mama te begraven.
"Leuk dat we er allemaal zijn.. buiten Abby dan, die is voorlopig spoorloos," zei ik gemaakt lachend wanneer iedereen was gaan zitten, en ik stond recht. "We kennen mama allemaal als een lieve vrouw, die voor iedereen goed wilde doen, en er altijd was voor haar familie. Voor iedereen eigenlijk. Maar we moeten afscheid nemen. Met heel erg veel pijn in het hart. Zometeen mogen jullie rozen nemen uit de vazen die hiernaast staan, en stop dan allemaal maar een roos in het bloemstukje. Je mag er een woordje bij zeggen," verkondigde ik en nam een roos.
(sorry voor de muur dat was ik vergeten :S)
"Dag mama, ik zie je graag," mompelde ik en stopte een bloem in het bloemstuk dat op de kist van mama lag. Het was niet zo'n supermooie kist, aangezien ons familiebudget niet zo heel hoog was - Sam had een luxe villa gekocht en een strandhuis aan zijn tienerdochter geschonken, maar die was nu bij haar moeder en had mama nooit echt gekend dus Brianna was er niet, en helaas moest dat schepsel Sam toch komen -
"Dag mama, ik zie je graag," mompelde ik en stopte een bloem in het bloemstuk dat op de kist van mama lag. Het was niet zo'n supermooie kist, aangezien ons familiebudget niet zo heel hoog was - Sam had een luxe villa gekocht en een strandhuis aan zijn tienerdochter geschonken, maar die was nu bij haar moeder en had mama nooit echt gekend dus Brianna was er niet, en helaas moest dat schepsel Sam toch komen -
"Mag ik nu, mama?" vroeg Maya die op de stoel zat te wachten. Ik knikte en ze stapte naar de vaas, nam er een roos uit en hield die vast terwijl ze begon te snikken.
"Oma ik heb je zo kort gekend!" riep ze uit. "En ik vind het zo spijtig want jij bent er altijd voor mij geweest en.. toen ik klein was heb je mama gesteund, ik.. ik ben je heel erg dankbaar!" snel stopte Maya de roos in het bloemstuk en kwam weer zitten op de stoel. Deze reactie had ik bij haar echt niet verwacht.
"Oma ik heb je zo kort gekend!" riep ze uit. "En ik vind het zo spijtig want jij bent er altijd voor mij geweest en.. toen ik klein was heb je mama gesteund, ik.. ik ben je heel erg dankbaar!" snel stopte Maya de roos in het bloemstuk en kwam weer zitten op de stoel. Deze reactie had ik bij haar echt niet verwacht.
Ook Ocean stapte een beetje snikkend naar de kist en nam een roos vast. "Oma, jij bent zo lief," zei ze lachend. "Ik vind jou echt de allerbeste oma, tegen jou konden we alles zeggen en door jou hebben wij de allerbeste mam. Dankjewel oma voor de mooie tijden en dat jij mama hebt geholpen weer geluk te vinden," zei ze. Ik vroeg me af waarom mijn kinderen het altijd over mij hadden. Het ging toch over mama? Ook Ocean stopte de de roos in het bloemstuk en ging weer zitten. Ik zag ze vragen aan Mitchell of het goed was, hij knikte en aaide haar hoofd.
Iedereen deed nog een woordje, en daarna gingen we mama laten begraven. Ocean wilde niet mee, ze vond het eng om haar oma in de grond te zien gaan, dus besloot Maya om erbij te blijven, samen met Florrie (zij was ook mee, maar zat ergens op de grond te kruipen) en Ocean kon dan een beetje spelen. Volgens Maya ging Ocean er helemaal tegenaan.
Vanuit Ocean
"Ocean, kom je even?" vroeg mama terwijl ik aan het wii-en was. "Ik kooom!" riep ik en settelde naast mama. "Zoals jullie weten," begon ze - Maya deed huiswerk naast mama -, "ben ik al een tijdje bezig met vanalle toverdranken. En ik heb een heel speciale ontdekt." Maya en ik keken elkaar hoopvol aan. Mama glimlachte.
(sorry voor gedachtenwolk)
"Jullie poppen verdwijnen soms. Ik heb er onderzoek naar gedaan, en blijkbaar zijn het denkbeeldige vrienden. Jullie hebben dus denkbeeldige vrienden, en ik heb daar een drank voor gevonden. Aangezien Maya de oudste is, krijgt zij het eerste exemplaar. Het zal een tijdje duren voor exemplaar twee te maken, dus Ocean, jij zal even moeten wachten." Ik keek bedrukt toen mama het zei. Pfft! Aan Maya geven!!!
"Jullie poppen verdwijnen soms. Ik heb er onderzoek naar gedaan, en blijkbaar zijn het denkbeeldige vrienden. Jullie hebben dus denkbeeldige vrienden, en ik heb daar een drank voor gevonden. Aangezien Maya de oudste is, krijgt zij het eerste exemplaar. Het zal een tijdje duren voor exemplaar twee te maken, dus Ocean, jij zal even moeten wachten." Ik keek bedrukt toen mama het zei. Pfft! Aan Maya geven!!!
Ik zag een tijd niets, tot er opeens een hele rare.. IETS verscheen en ik wilde niet kijken van jaloezie, dus draaide ik me om aan tafel. "En? Werkt het?" vroeg ik chagrijnig. "Ja! Wauw, dit is fantastisch!" riep Maya uit.
"MAYA?" hoorden we opeens. Ik MOEST wel omkijken. "LIZZY!" riep mijn zus terug. "Oh god, schat, je ziet er uit! Laten we je gaan omkleden!" zei Maya meteen en ze verdwenen naar boven.
"MAYA?" hoorden we opeens. Ik MOEST wel omkijken. "LIZZY!" riep mijn zus terug. "Oh god, schat, je ziet er uit! Laten we je gaan omkleden!" zei Maya meteen en ze verdwenen naar boven.
"Ladieees.. and gentlemen!" riep Maya af. "Hier is mijn
beste vriendin: Lizzyyyy!" tierde Maya en er kwam een mooi,
zwartgekleurd meisje van de trap. Ze zag er echt
flitsend uit met haar blauwe kleuren en blauwe haar.
Zo was ze vast als pop, dacht ik en keek weer
chagrijnig weg.
beste vriendin: Lizzyyyy!" tierde Maya en er kwam een mooi,
zwartgekleurd meisje van de trap. Ze zag er echt
flitsend uit met haar blauwe kleuren en blauwe haar.
Zo was ze vast als pop, dacht ik en keek weer
chagrijnig weg.
"Ik ben jou niet vergeten, lieve zus," zei Maya, die naar me toe kwam lopen. ze hield iets achter haar rug en toen ze voor me stond, haalde ze een halfvolle bokaal oranje 'sap' te voorschijn. "Ga je me sinaasappelsap geven?" vroeg ik met chagrijnige toon. "Het is het betoversap! Lizzy heeft maar een halve bokaal nodig gehad. Komop! Geef dit aan Moonbeam!" zei ze lachend. Moonbeam was mijn pop. Snel nam ik het bokaal uit haar handen en zocht Moonbeam op. Ze stond achter me. :P
Ook zij kreeg bubbels rond zich en opeens werd ze zichtbaar voor iedereen. "Moonbeam!" riep ik blij naar haar en knuffelde haar. "Nu krijg jij ook een makeover!" zei ik, nog voor Moonbeam zelf iets kon zeggen. "Oh oh, wat moet ik verwachten?!" riep ze nog snel naar mama, papa en Maya, die alleen maar grinnikten.
Moonbeam zag er helemaal hetzelfde uit als Lizzy, maar dan jonger en andere kleuren (haha). Ik vond dat ze er best vampierachtig uitzag, maar dat vond ik niet erg, want ik hou van vampiers!! (ok, ik ken er geen, maar hallo, TWILIGHT!!) Ik begon met haar te praten, en eigenlijk was ze minder aardig dan ze was als denkbeeldige vriendin. Was het wel een goede keuze geweest? Opeens sprong Moonbeam van haar stoel en begon te schelden. Huh? Wat deed ze nu?!?! HEEEEEELP!
HEEEEEEELP! Ugh! Ik schrik opeens wakker. Was het allemaal een droom, vraag ik mezelf af. Hopelijk wel. Het is nog middernacht, maar veel zin om weer te gaan slapen heb ik eigenlijk niet. Mijn haar zit nog helemaal zoals gisteren, bij de begrafenis van oma. Laat ik het zo houden voor deze week, want het is bijna mijn verjaardag!!
Vanuit Heather - enkele dagen later
"Maya! Stop met je zusje zo af te blaffen!" riep ik. "Wat doe ik nou weer verkeerd, geit?" riep ze onverschillig. Ze had weer een woedeaanval, dus liet ik het me niet aan mijn hart komen. "Een week." "Wat een week?" "Een week huisarrest. En doe een beetje deftiger morgen, want je zussen zijn jarig. Begrepen?" riep ik boos. Een angstige knik kreeg ik nog, en liep weer naar beneden. Nog even slapen, en dan werd Florrie een kind, en zat ik met een tweede puber opgescheept!
"Mama?" vroeg Florrie blij. "Mag ik vandaag naar de speeltuin?"
"Tuurlijk, lieve schat. Het is toch weekend. Ga je met een vriendin?" Florrie schudde haar hoofd. "Dan ga ik wel even mee," stelde ik voor. "Sgoed!" riep Florrie en wipte van de bank. "Het is lekker weer he?" zei ze op weg naar de speeltuin. "Ja!"
"Tuurlijk, lieve schat. Het is toch weekend. Ga je met een vriendin?" Florrie schudde haar hoofd. "Dan ga ik wel even mee," stelde ik voor. "Sgoed!" riep Florrie en wipte van de bank. "Het is lekker weer he?" zei ze op weg naar de speeltuin. "Ja!"
"Tudu, tuduuu!" riep Florrie lachend. Ze was superschattig zo en speelde in het zand. "Je hebt je mooie kleren aan!" zei ik lachend. "Dat weet ik wel!" "Het is al bijna vier uur. Ocean komt zometeen thuis, en ik moet haar iets belangrijks vertellen." Florrie keek me vragend aan, en ik schudde mijn hoofd. "Niets belangrijk voor jou!"
Eenmaal thuis, werd het een beetje pijnlijk voor me. "Lieve Ocean, ga je even zitten, meid? Er is iets dat je vader en ik je moeten vertellen. Maya, neem je Florrie even mee naar boven?" vroeg ik. Ocean ging gelijk zitten, en Maya trok haar zus aan haar arm mee naar boven. Ze knipoogde naar me. Ik ging zitten naast Ocean, en Mitchell kwam erbij. "Ocean, ik eh.. Hoe moet ik beginnen?"