STOP! Dit is het begin van generatie vier. Als je de rest van de generaties nog niet hebt gelezen, ga dan naar het knopje 'voorbije generaties' en klik op generatie één, twee of drie. Veel leesplezier! ♥
Hoofdstuk 1: A lot to learn
"Dus, Lewis, je wilde me wat vertellen?" Lucy keek me nog eens verleidelijk aan terwijl ik er een beetje nerveus bijstond. God wat was ze toch mooi geworden, spijtig genoeg had ik besloten dat het tijd was voor pure volwassenheid en dan kwam het bij het punt dat ik het moest uitmaken met mijn highschoolsweetheart Lucy. Spijtig, maar het moest!
"Ja, ehm, zullen we even wat verderop gaan staan, Luce?"
"Tuurlijk, wat jij wilt!"
"Ja, ehm, zullen we even wat verderop gaan staan, Luce?"
"Tuurlijk, wat jij wilt!"
Dus zo gezegd zo gedaan, we gingen wat verderop staan - hopelijk hoorden de buren wat minder gekrijs dan - en ik ging mijn gang.
"Nja, Luce, het is moeilijk om te zeggen, maar ik maak het uit. Ik ga mijn verleden achter me laten en beginnen aan mijn pure volwassenheid! Maar we blijven toch wel vrienden zeker?" vroeg ik nog even liefjes en keek haar nog eens cool aan.
"Ach, wat jij wilt. You're not getting any of this!" riep ze..
"Nja, Luce, het is moeilijk om te zeggen, maar ik maak het uit. Ik ga mijn verleden achter me laten en beginnen aan mijn pure volwassenheid! Maar we blijven toch wel vrienden zeker?" vroeg ik nog even liefjes en keek haar nog eens cool aan.
"Ach, wat jij wilt. You're not getting any of this!" riep ze..
.. en zette het op een lopen. Daar waren we ook weer van af, nu was het tijd voor een leuke job om mee te beginnen. Zo kon ik wat geld verdienen om binnenkort een huisje mee te kopen zodat ik daarheen kon verhuizen vanaf het moment dat Allison ook volwassen was.
En dan dacht ik meteen aan het ziekenhuis, ik was knap en slim, dus maakte ik een perfecte dokter of chirurg. Oké, nee, kappen Lewis, pure volwassenheid, geen tienereigendunk. Dus ging ik op naar het ziekenhuis met mijn CV in de hand en na een aantal slopende uren in het wachtzaaltje kon ik eindelijk binnen voor het sollicitatiegesprek. En natuurlijk had ik de baan meteen binnen, ookal begon ik als 'orgaandonor', het was een begin!
En wat kan je dan beter doen dan je logica trainen? Schaakspelletjes spelen, dammen enzovoorts. Damon was een oudje geworden en mijn moeder was bijna aan de beurt, maar het was gewoon walgelijk om te zien hoe mijn moeder stond te zoenen met zo'n opaatje. Ik hoopte maar dat ze zelf snel een oudere werd, dan was het weer schattig!
Maar na een tijdje werd ik het ook wel beu, al dat geschaak, dus wat is er beter dan een avondwandeling in Appaloosa Plains? Wat meiden spotten.. vogeltjes kijken.. paardjes zien voorbij galloperen.. Hehehe. Ik ruimde snel mijn schaakspelletje op en vertrok maar eens voor mijn wandelingetje.
En wow, ik had een grapje gemaakt van dat mooie meiden spotten, maar dit was toch geen grapje. Ik was nog maar even op weg en zag de vrouw van mijn dromen te paard rijden. Geen ridder op het witte paard, maar ehm.. hoe zou je dat zeggen? Prinses op het bruine paard? Ja, vast, we zullen het zo maar noemen.
Langzaam kwam ze dichterbij gestapt met haar paard, en ik wou zo snel mogelijk haar gezicht van dichtbij zien. Maar helaas gaf ze me gewoon een knikje en sloeg af. Ik besloot om haar stiekem te volgen, misschien kon ik wel eens gedag gaan zeggen als ik daar zin in had. (conclusie: morgen ging ik er meteen naartoe!)
Dus de volgende dag ging ik er meteen op af zoals ik gezegd had. Ik klopte op de deur en besefte dan dat ik nog geen tekst bedacht had.. Maar het was te laat, ze kwam naar buiten gestapt en ik ging weer wat verder staan en begon wat te stamelen.
"Ehm, hallo! Ik ben Lewis, ik woon hier in de buurt met mijn ouders, en ik dacht dat ik misschien eens wat nieuwe mensen kon leren kennen.." probeerde ik met een schaapachtig lachje.
"Ehm, hallo! Ik ben Lewis, ik woon hier in de buurt met mijn ouders, en ik dacht dat ik misschien eens wat nieuwe mensen kon leren kennen.." probeerde ik met een schaapachtig lachje.
Ze liet me meteen binnen voor een kop thee, maar dat sloeg ik af. Hard to get, weet je wel? Dus we hielden het bij een praatje in de hal en zo kwam ik al veel te weten. Ze had twee paarden, en het huis was van haar ouders - die verhuisd waren naar twee straten verderop, dus had ze het huis helemaal voor zich alleen. Nogal eenzaam, vond ze. Op het einde namen we afscheid en kreeg ik zelfs haar nummer, wat was ik toch een enorme charmeur!
"Vergeet het Lewis, dit ga je echt niet winnen!"
"Hahaha, vergeet het, tuurlijk wel! Je bent een meisje en ik een ervaren gamer," legde ik lachend uit. Ik zat met gemak dit spelletje te spelen terwijl Gabriella heel erg geconcentreerd bezig was. We waren goede vrienden geworden de laatste maanden, en nouja.. ze was nog steeds mijn droommeisje.
"Hahaha, vergeet het, tuurlijk wel! Je bent een meisje en ik een ervaren gamer," legde ik lachend uit. Ik zat met gemak dit spelletje te spelen terwijl Gabriella heel erg geconcentreerd bezig was. We waren goede vrienden geworden de laatste maanden, en nouja.. ze was nog steeds mijn droommeisje.
"He, ik heb een idee!" riep ze opeens uit. Ik mompelde wat, wat ze waarschijnlijk aannam als een 'wat dan?' aangezien ze begon te vertellen.
"Wat als je nou eens met Allison bij mij komt wonen? Ik voel me hier zo ongelooflijk eenzaam, het is hier zo groot en jullie kunnen hier gemakkelijk bij. En komop, je woont nog bij je ouders en Allison wordt zo jongvolwassen. Nou, wat denk je ervan?!" vroeg ze. Ze leek het zelf echt een goed idee te vinden.
"Wat als je nou eens met Allison bij mij komt wonen? Ik voel me hier zo ongelooflijk eenzaam, het is hier zo groot en jullie kunnen hier gemakkelijk bij. En komop, je woont nog bij je ouders en Allison wordt zo jongvolwassen. Nou, wat denk je ervan?!" vroeg ze. Ze leek het zelf echt een goed idee te vinden.
"Wauw, dat is ehm, echt lief, ik zal het eens vragen aan Allison, maar ze is gek van Wayfarer..(Gabriella's tweede paard).. dus zal ze het zeker geweldig vinden," zei ik lachend. Yes! Yes! Yessss!
"Aaah wat leuk, dan kunnen we samen koken of weet ik veel wat nog allemaal. Echt te gek om zo'n goede vriend te hebben als jou," zei ze. Ik glimlachte. Ja, vriend..
"Aaah wat leuk, dan kunnen we samen koken of weet ik veel wat nog allemaal. Echt te gek om zo'n goede vriend te hebben als jou," zei ze. Ik glimlachte. Ja, vriend..
Ik keek haar even aan, maar ze had het door en keek terug met een geheimzinnige blik op haar gezicht. Ze maakte een snelle beweging met haar handen en lachte luidop. Ik snapte het niet en keek snel naar het scherm, waar ik zag dat ik enorm hard ingemaakt werd.
"Dat is niet eerlijk!" lachte ik en probeerde mijn achterstand in te halen, maar tevergeefs. Ik was verloren van een meisje.
"Dat is niet eerlijk!" lachte ik en probeerde mijn achterstand in te halen, maar tevergeefs. Ik was verloren van een meisje.
Ik begon dan ook maar mee te lachen en sloeg een arm om Gabriella heen. Eigenlijk was het vriendschappelijk bedoelt als een schouderklopje, maar Gabriella kwam dichterbij zitten en leunde een beetje op me. Ik nam het aan als een hint, maar misschien was het een misplaatste? Vast niet. Ik was onweerstaanbaar! :D
Na die avond hebben we niet echt meer zo veel tegen elkaar gezegd spijtig genoeg, maar wel over deze kleine meid: we hadden Vyvey geadopteerd! (zeg Viviej) We dachten dat ze misschien binnen de sfeer wat kon opleuken, want buiten was het al leuk genoeg door Wayfarer en Lady, de paarden van Gabriella. (zie plaatje hieronder)
Gabriella reed op Lady (links) en Allison reed vaak op Wayfarer(rechts) wanneer ze niet naar school moest. Ze was bijna een volwassene en kon gewoon niet meer wachten tot ze van die rotschool mocht. Ze wou iets gaan doen met zingen ofzoiets... Ik snap het ook allemaal niet meer soms, de ene keer wil ze kunstenares worden, de andere keer zangeres, en dan wil ze weer helemaal niets doen en gewoon bezig zijn met Wayfarer.
En toen werd ik verplicht om eens te rijden op Lady, terwijl Gabriella mij les gaf. Het ging niet zo.. soepel.. en Gabriella stond op een afstandje te lachen.
"Sta je me nou uit te lachen?!" riep ik haar lachend toe.
"Nee joh!" wuifde ze het weg en leerde me nog wat nieuwe dingen.
"Sta je me nou uit te lachen?!" riep ik haar lachend toe.
"Nee joh!" wuifde ze het weg en leerde me nog wat nieuwe dingen.
De volgende dag ging ik in de ochtend Allison haar kamer binnen, het was haar verjaardag en ik wou haar wakker maken met een verjaardagsliedje. Maar toen ik de kamer binnenkwam stond ze daar al, jongvolwassen en aangekleed, helemaal opgetut.. Het was gewoon eng om te zien. - in de goede zin natuurlijk, hehe -
"Congrats zus, eindelijk volwassen. Blij?" vroeg ik haar met een triomfantelijk gezicht.
"Natuurlijk, eindelijk! Ik ga straks lekker naar de karaokebar vieren. Ga je mee?" ze keek me lieflijk aan.
"Hmm, nee, ga maar zelf met je vrienden!"
"O, vrienden. Ja, nou.. die heb ik niet echt, hahaha, ik ga vrienden maken!" riep ze. Ze leek wel wat nogal blij voor geen vrienden te hebben, maar goed, wat zij wou.
"Natuurlijk, eindelijk! Ik ga straks lekker naar de karaokebar vieren. Ga je mee?" ze keek me lieflijk aan.
"Hmm, nee, ga maar zelf met je vrienden!"
"O, vrienden. Ja, nou.. die heb ik niet echt, hahaha, ik ga vrienden maken!" riep ze. Ze leek wel wat nogal blij voor geen vrienden te hebben, maar goed, wat zij wou.
En toen Allison die avond was gaan feesten, was ik helemaal alleen thuis. Gabriella was met Lady een wedstrijd gaan doen voor beginnende springpaarden, wat eigenlijk veel te laag was voor haar niveau. Tussen ons was er niet echt iets gebeurd, spijtig genoeg.. Maar ik was charmant, met een beetje geduld lag ze zo wel aan mijn voeten! :D - kuch -
Toen ik die avond nog even een rondje door het huis liep, stond er een trofee
op de tafel. Ik besloot om Gabriella even te roepen, die meteen kwam.
Ze vloog rond mijn hals en begon blij in mijn oor te krijsen.
"Ik heb het gewonnen Lewie, ben ik niet geweldig?!" riep ze.
op de tafel. Ik besloot om Gabriella even te roepen, die meteen kwam.
Ze vloog rond mijn hals en begon blij in mijn oor te krijsen.
"Ik heb het gewonnen Lewie, ben ik niet geweldig?!" riep ze.
"Haha, ja, je bent echt helemaal geweldig, gek," zei ik schaapachtig. Ze grinnikte en veegde nog eens over de trofee.
"Hij is echt mooi he? Ohhh, ik vind het nog steeds zo leuk he! Kijk dan, is het niet super? Hahaha!" riep ze nog eens triomfantelijk en keek me aan. Dan duwde ze half tegen mijn arm en.. kuste me. IK WIST HET!
"Hij is echt mooi he? Ohhh, ik vind het nog steeds zo leuk he! Kijk dan, is het niet super? Hahaha!" riep ze nog eens triomfantelijk en keek me aan. Dan duwde ze half tegen mijn arm en.. kuste me. IK WIST HET!
"Nou, dat was zo slecht nog niet, he?" lachte ze. Ik schudde mijn hoofd.
"Ik zei toch dat je geweldig bent?" grinnikte ik. "En mooi, en lief, en schattig.." zei ik mompelend.
"He, heb je soms zin om in de jacuzzi te gaan? Dat is altijd leuk," stelde Gabriella voor. Daar zei ik geen nee tegen!
"Ik zei toch dat je geweldig bent?" grinnikte ik. "En mooi, en lief, en schattig.." zei ik mompelend.
"He, heb je soms zin om in de jacuzzi te gaan? Dat is altijd leuk," stelde Gabriella voor. Daar zei ik geen nee tegen!
We deden onze zwemkledij aan en gingen in de jacuzzi. Ik was er eigenlijk nog nooit ingeweest, maar het was superleuk. En we hadden eigenlijk een ehm..
.. vrij leuke nacht, we hebben enkele kwartiertjes in de jacuzzi doorgebracht..
.. een beetje klef naar de sterren gestaard tot ik er maar genoeg van had en besloot dat ik eigenlijk naar bed wou. Goodnight, iedereen, het was een leuke avond! :D
De volgende ochtend werd ik heel normaal wakker - deze keer in het bed van Gabriella, hehehe - en deed mijn 'ritueeltje' voor ik naar mijn werk ging. Ik liep nogal slaapdronken naar beneden, de keuken in, en maakte een goede kop koffie voor mezelf, die ik rustig in de tuin ging opdrinken met het opkomende zonnetje.
Tot ik opeens geroepen werd door Gabriella, met een rare toon, net alsof ze probeerde te fluisteren terwijl ze riep.
"Lewis, je zus!" riep ze, dus ging ik maar eens kijken. En jup, daar lag Allison op de bank, een beetje vreemd, nogal met een drankgeur.
"Lewis, je zus!" riep ze, dus ging ik maar eens kijken. En jup, daar lag Allison op de bank, een beetje vreemd, nogal met een drankgeur.
Ik voelde me net een vader toen ik in het kleine zeteltje ging zitten.
"Allison, vertel het eens," zei ik met een lachende strenge toon terwijl ze langzaam
recht ging zitten. "Sorry, Lewis," zei ze.
"Allison, vertel het eens," zei ik met een lachende strenge toon terwijl ze langzaam
recht ging zitten. "Sorry, Lewis," zei ze.
"Lang verhaal kort: ik was zo goed aan het zingen in de karaoke, maar werd
geboo-ed. Dus ik was een beetje 'sad' en ging naar een andere bar, waar er een
lekkerding zat die zei dat hij alles voor me betaalde, we speelden wat spelletjes, en toen was
hij opeens weg, dus moest ik alles betalen maar dat deed ik niet en ben gewoon
weer naar huis gelopen," biechtte ze op met een schaapachtig lachje.
geboo-ed. Dus ik was een beetje 'sad' en ging naar een andere bar, waar er een
lekkerding zat die zei dat hij alles voor me betaalde, we speelden wat spelletjes, en toen was
hij opeens weg, dus moest ik alles betalen maar dat deed ik niet en ben gewoon
weer naar huis gelopen," biechtte ze op met een schaapachtig lachje.
Ik had even een zucht geslaakt en dan moest ik me snel gaan aankleden, want de carpool kwam zo. Dus weer een vermoeiende werkdag.. Hopelijk kreeg ik eindelijk eens promotie, ik werkte al lang voor zo'n stom sullig baantje.
En yuppa, eindelijk had ik dan eens promotie gekregen, maar dan moest ik wel zo'n ongelooflijk walgelijk roze pakje dragen. Geen idee waar het op sloeg, maar ik voelde me een beetje.. hoe zeg je dat? Gay? Niet slecht bedoelt, maar.. Je ziet het zelf ook wel.
Die avond was Gabriella aan het schilderen terwijl ik wat spelletjes speelde op de computer.
"Lewis, kan je eens wat opzoeken over drachtige paarden?" vroeg Gabriella opeens, een beetje doorzichtig.
"Hoezo dat?.." vroeg ik, terwijl ik SimGoogle opende en wat begon op te zoeken.
"Lewis, kan je eens wat opzoeken over drachtige paarden?" vroeg Gabriella opeens, een beetje doorzichtig.
"Hoezo dat?.." vroeg ik, terwijl ik SimGoogle opende en wat begon op te zoeken.
"Omdat ik denk dat Lady drachtig is, ze staat de laatste tijd nogal dik en ze is een beetje chagrijnig. En.. ze heeft eens samen met Wayfarer in een stal gezeten, sorry.." vertelde Gabriella, op het einde met een lachje.
"Krijgen we een veulen?" vroeg ik een beetje hopeloos.
"Reken maar van yes, sir," grinnikte Gabriella.
"Krijgen we een veulen?" vroeg ik een beetje hopeloos.
"Reken maar van yes, sir," grinnikte Gabriella.