Hoofdstuk 8: I'd love to end my story nice if you would just lét me..
Een halfjaar later liep mijn leven weer op rolletjes. Mitchell besloot om zijn job in het leger te stoppen - het nam te veel tijd op en hij was liever bij zijn familie - en hij begon aan een politiewerk. Onze relatie werd er weer beter op, en natuurlijk werden we weer ouder. We voelden dat het tijd was dat de kinderen uit huis gingen en dat we onze rust kregen.
Maya en Ocean praatten ook weer normaal tegen elkaar. Ze moesten wel, ze sliepen immers op dezelfde kamer. Het was nu niet dat er véél werd gezegd, maar een goeiemorgend kon er soms nog wel af.
"Zin in het schoolfeest?" vroeg Maya, die al een lange tijd wakker was. Vandaag was het zaterdag en morgen werd Maya volwassen.
"Ja. Ik heb een perfécte outfit," antwoordde Ocean zelfzeker. Maya vroeg zich af wat de kronkel in haar stem betekende, maar negeerde het.
"Zin in het schoolfeest?" vroeg Maya, die al een lange tijd wakker was. Vandaag was het zaterdag en morgen werd Maya volwassen.
"Ja. Ik heb een perfécte outfit," antwoordde Ocean zelfzeker. Maya vroeg zich af wat de kronkel in haar stem betekende, maar negeerde het.
Maya had eigenlijk geen zin in het bal, want ze kon niet met Bryan gaan -hij was natuurlijk al volwassen en al van de school af- dus liep ze de hele tijd in haar pyjama rond terwijl Ocean en Florrie zichzelf aan het opmaken waren. Pas wanneer mijn twee jongsten helemaal klaar waren, besloot ze om toch maar mee te gaan..
Florrie zag er echt heel erg mooi uit, ze had een prachtig aanpassend 'zomerjurkje' aan met hoge schoenen. In haar haar had ze een speciale krul gelegd en er een bloem in geplant. Het resultaat zag er echt heel zomers en leuk uit. Ook mijn andere twee dames zagen er leuk uit...
Naar mijn verbazing hield Maya het heel erg braaf, terwijl Ocean.. Tja, die ging dan weer heel anders dan ze zelf is. Ze had een wel heel kort zwart rokje aan en was totaal in het rozeachtige.. ding.. iets.. In ieder geval, haar haar was wel heel leuk. Florrie had het voor haar gedaan, want Ocean was niet heel handig met stijltangen of krultangen, terwijl Florrie het elke dag gebruikte..
Het was fijn dat de meiden eventjes van huis waren. Dan hadden Mitchell en ik even tijd voor onszelf, zonder al die tieners die lagen te zeuren over haren die niet goed stijl waren, een mobieltje dat niet goed reageerde, een belachelijke foto die iemand van hen postte op SimBook of een of andere site.. Je kon het maar missen. Dan keken we gezellig samen een filmpje en we genoten gewoon van elkaar.
Vanuit Maya
"Weet je Maya," mompelde Ocean. "Het spijt me. Ik had het echt niet mogen zeggen en ik ben blij dat ik hier ben, bij jullie, bij ons hele gezin. Ik hou van jullie allemaal en ik voel me nog steeds zo rot, weet je," zuchtte ze. Ik glimlachte. "Ik begrijp het." We maakten nog voor de laatste keer samen ons huiswerk, want als ik dit zometeen inleverde in de school, ging ik opgroeien.
En zo gezegd zo gedaan, een halfuurtje later blies ik mijn kaarsen uit. Eindelijk werd ik jongvolwassen. Eindelijk werd het weer legaal dat Bryan en ik een relatie hadden.. eindelijk.. Goh, ja.. Eindelijk kon ik binnenkort een gezin stichten. Ik wist zeker dat ik hulp ging zoeken voor mijn woedeaanvallen, voor het goed voor mijn toekomstige familie. Voor Bryan..
Vanuit Heather
Ik stapte naar mijn mooie, mooie dochter. Mijn oudste docher die zo prachtig was, ik was zo onwijs trots op haar.. Ze had zoveel meegemaakt en nu ging ze eindelijk aan een mooie toekomst beginnen.. Ik zag een gewélde generatie drie in haar, dus ik begon het gesprek.
"Maya, je weet wel.. Je oma begon een tien generatie iets. Zijzelf was generatie en en ik ben generatie twee. Wil je mij het genoegen doen om.. -"
"Maya, je weet wel.. Je oma begon een tien generatie iets. Zijzelf was generatie en en ik ben generatie twee. Wil je mij het genoegen doen om.. -"
"Nee mama, ik weet wat je gaat vragen, maar nee. Sorry, maar ik weet zeker dat ik het niet aankan om zo onder druk te staan om een familie te stichten. Ik wil het op mijn tempo doen en ik zou nooit, maar dan ook nooit of te nimmer tussen mijn eigen kinderen iemand boven de andere willen verkiezen. Het spijt me, maar ik wéét dat jij een betere keuze zal maken. Ik wéét dat jij de perfecte generatie drie zal kiezen." Maya gaf me een zoen op mijn voorhoofd - alsof ik een oud vrouwtje was - en dan ging de bel. Verbijsterd stond ik daar maar te staren.
Het was Bryan aan de deur, en Maya liet hem meteen binnen. Ze begonnen elkaar hartstochtelijk te zoenen - het zag er wel heel klef uit - tot hij haar opeens onderbrak. "Wacht eens even," zei hij lachend en maakte het 'wacht'teken dat Maya naar hem wel eens had gedaan. Dan zakte hij opeens op zijn knieeën. Oh God! Hij ging het haar vragen!!!
Vol ongeloof stond Maya te kijken. Te kijken naar Bryan, die lachend zijn uitlegje deed. "Maya, wat moet ik nog zeggen? Ik hou van je. Trouw met me. Alsjeblieft.. We hebben elkaar de belofte gedaan om te wachten en..-"
"JA! Ja natuurlijk wil ik met je trouwen, ik hou ook van jou ik... Oooh Bryan!"
Het was een schattig maar klef gebeuren waar ik maar al te graag naar keek. Het was net als een romantische comedie film!
"JA! Ja natuurlijk wil ik met je trouwen, ik hou ook van jou ik... Oooh Bryan!"
Het was een schattig maar klef gebeuren waar ik maar al te graag naar keek. Het was net als een romantische comedie film!
Lieflijk schoof hij de ring om haar vinger en ze gaven elkaar een lange zoen en een dikke knuffel. Spottend gaf Maya Bryan een klop tegen zijn schouder. "Je bent gek. Gek, gek, gek, zeg ik je.."
Een week later
We kregen allemaal een knuffel en dan vertrok
Maya samen met Bryan naar hun huisje. Het was wel
pijnlijk om mijn eerste dochter te zien gaan, maar tege-
lijkertijd viel er ook een enorme last van mijn
schouders. Het was weer een kind minder,
een last minder en een deeltje van de was en strijk
enzovoorts minder. En nu.. nu nog kiezen.
Maya samen met Bryan naar hun huisje. Het was wel
pijnlijk om mijn eerste dochter te zien gaan, maar tege-
lijkertijd viel er ook een enorme last van mijn
schouders. Het was weer een kind minder,
een last minder en een deeltje van de was en strijk
enzovoorts minder. En nu.. nu nog kiezen.
"Meiden, dankjewel om even te komen, ik moet jullie heel wat vertellen. Jullie oma, Quinn, zij is begonnen met een tien generatie opdracht. Wat dat inhoud is om tien generaties te stichten. Zij was dus generatie een, en ik ben generatie twee. En ik moet nu ook tussen jullie kiezen." "Maar mam, waarom is Maya hier niet?" vroeg Florrie. "Zij wou niet, ik heb het haar al gevraagd, maar ze wou niet. Dus nu moet ik tussen jullie kiezen. Het was moeilijk, maar ik heb gekozen voor.."
"Florrie."
"Godverdomme!" schreeuwde Ocean. "Iedereen haat mij! Wat hebben jullie toch tegen mij?! Ik ben zinloos, dom, dom, en nog eens DOM! Dat zeggen jullie altijd en allemaal en... Ach laat ook maar, het heeft geen zin meer want jullie kiezen iedereen altijd BOVEN MIJ!" Roepend en tierens liep Ocean het huis uit, en Florrie en ik bleven stomverbaasd achter.