Hoofdstuk 5: Mixing it all up
"Mevrouw Leighton Sekemoto."
"Meneer Quinn Fenaux. Het staat prachtig, vind je niet?" Leighton knikte en drukte een kus op mijn voorhoofd. "En, heb je er zin in?"
"In onze reis? Nou ja, het is niet echt onze huwelijksreis, want Heather en Sam gaan mee en het is pas over twee maanden eigenlijk, maar toch.. Ja zeker. Dat eiland daar, dat je vriendin Evelien je voorstelde, het lijkt me echt prachtig." "Ja liefje. Dat is het ook," antwoordde ik nog, en we verdwenen onder de dekens.
"Meneer Quinn Fenaux. Het staat prachtig, vind je niet?" Leighton knikte en drukte een kus op mijn voorhoofd. "En, heb je er zin in?"
"In onze reis? Nou ja, het is niet echt onze huwelijksreis, want Heather en Sam gaan mee en het is pas over twee maanden eigenlijk, maar toch.. Ja zeker. Dat eiland daar, dat je vriendin Evelien je voorstelde, het lijkt me echt prachtig." "Ja liefje. Dat is het ook," antwoordde ik nog, en we verdwenen onder de dekens.
"Waarom sta je daar zo te kijken?" grinnikte ik en wiegde een beetje met Heather, die op mijn arm zat. Hij stond er in totale CEO-pose, met zijn armen over elkaar over de zee uit te kijken en soms draaide hij eventjes zijn hoofd naar ons en glimlachte.
"Ik ben gewoon heel trots op jullie allemaal, mijn twee dames, Heather en jij en dan niet te vergeten mijn Sam. Hij zit het landschap te tekenen, het is toch prachtig?" Leightoon keek even naar Sam en draaide zich weer naar de zee.
Zachtjes stond ik op en zette Heather op de grond. Dan liep ik naar Leighton en liet mijn armen rusten op zijn schouders. "Ik heb trouwens nog een leuke verrassing," zei ik. "O ja?" "Ja. Hou je vast... Ik ben weer zwanger!" riep ik in zijn oor. "Wat?! Dat is fantastisch!"
Opeens tilde hij me op en ik klampte me helemaal aan hem vast. Ik voelde zijn hart tegen mijn lijf bonzen. "Laat je me nooit meer los?" fluisterde ik in zijn oor. "Nee, nooit."
Maar wat we niet in de gaten hadden, was dat Heather ondertussen een wandelingetje aan het maken was.. maar net iets te dicht tot het water.
"HEATHER!" schreeuwde ik. Leighton en Sam keken ook meteen om...
En gelukkig ging Heather nét zitten. Ik liep zo snel mogelijk naar haar toe en pakte haar op. "Oh mijn meisje, doet dat nooit meer!" zei ik terwijl ik haar dicht tegen me aandrukte.
Ondertussen waren we ook al ontdekt door de paparazzi. We waren de laatste tijd een vrij bekende familie geworden en de paparazzi stond vaak voor onze deur. "Mogen we even een interview afnemen van u?" ik zuchtte diep, maar stemde toch toe.
En Sam, die was het schilderen eventjes beu geworden en was met zijn zusje gaan spelen. Ze speelden 'Kiekeboe', maar Heather speelde niet helemaal juist. Gelukkig hadden ze heel veel plezier samen.
Maar het werd ook weer tijd om weer naar onze verblijfplaats te gaan. Helaas achtervolgde de paparazzi ons zowat, dus moesten we helaas lopen en was genieten van het landschap zowat uitgesloten.
In ons huisje was Sam maar een beetje raar aan het doen. "Sam! Pas je wel op? Zometeen val je, of met je hoofd tegen iets scherp, of stoot je wat van de tafel ofzo. Jij betaalt het hoor!" zeurde ik. Sam zuchtte. "Jaja, mam.."
We gingen vrij vroeg slapen en in de ochtend waren we allemaal heel vroeg wakker, zodat we de opkomende zon nog zouden kunnen zien. Het was een prachtig zicht. We gingen weer een paar drukke uren hebben deze dag!
Eerst gingen we naar een klein speeltuintje voor Sam en Heather, waar een stukje verderop ook heerlijke appelbomen stonden, maar ook druivenplantjes enzovoort.
In de namiddag gingen we naar het strand. Er stonden wel een paar stoelen, maar ik had veel meer zin om met Heather een beetje op het strand te spelen.
"Heather, zeg eens... honing."
"Oooo..nnnnn... in," zei Heather met een twijfelachtige stem.
"Nee, hooooning!" probeerde ik nogmaals.
"Oohnin." Ik zuchtte. "Dat lijkt er toch al iets meer op!"
En zo probeerde ik Heather een aantal woordjes bij aan te leren.
"Heather, zeg eens... honing."
"Oooo..nnnnn... in," zei Heather met een twijfelachtige stem.
"Nee, hooooning!" probeerde ik nogmaals.
"Oohnin." Ik zuchtte. "Dat lijkt er toch al iets meer op!"
En zo probeerde ik Heather een aantal woordjes bij aan te leren.
Opeens stond ik recht en Heather keek me met een onbegrijpende blik aan.
"Kijk eens lieve schat," zei ik en wees naar de horizon. "Daar is ons huisje! Weet je nog? Daar gaan we weer naartoe, over een paar dagen."
"Kijk eens lieve schat," zei ik en wees naar de horizon. "Daar is ons huisje! Weet je nog? Daar gaan we weer naartoe, over een paar dagen."
Verveeld lag ik op de bank en zette de tv maar af. "Pff, wat een saaie, hete namiddag," zeurde ik en Leighton moest grijnzen. "Veel te nat buiten maar wel veel te klef binnen." Ik glimlachte. Dat was waar.
Leighton, die liep rond in zijn ondergoed. Hij had net zitten trainen en moest nog in de douche gaan, maar wou me toch eerst een massage geven.
"Kom hier, zwangere vrouw van me," had hij gezegd en we waren beide in de lach geschoten, maar de massage had toch deugd gedaan!
"Kom hier, zwangere vrouw van me," had hij gezegd en we waren beide in de lach geschoten, maar de massage had toch deugd gedaan!
Nadat Leighton zich helemaal had opgefrist, vond hij het wel een oke idee om te gaan solliciteren bij de boekenwinkel als bediende aan de kassa. Hij had nu niet bepaald veel zin in zo'n baantje, maar zijn vorige baantje als kinderbegeleider van gym nam te veel tijd op, vond hij zelf. Hij had immers de ultieme opvoedwens van 5 kinderen, maar dat zag ik toch niet zitten.
Sam, die deed nog gewoon extreem zijn best op school. Hij haalde superpunten en stond op de erelijst, waar hij onwijs trots op was: wij ook natuurlijk! Hij had een nieuwe schildersezel cadeau gekregen van ons. Wel dezelfde als eerder, maar die van vroeger was zo kapot dat het ook wel echt tijd was. Sam versleet uren aan die schildersezel met dat palletje en die kwast in zijn handen!
En ik bewonderde mijn prachtige ring nog steeds.
"Mamaaaa, ik mag wel een dessert, he?" vroeg Sam met zijn liefste stemmetje. Ik grijnsde. "Natuurlijk. IJsjes zitten vanboven, schat."
"Mamaaaa, ik mag wel een dessert, he?" vroeg Sam met zijn liefste stemmetje. Ik grijnsde. "Natuurlijk. IJsjes zitten vanboven, schat."
Mijn buikje groeide onwijs snel, sneller dan eerder. Toen ik toch maar eens na 3 à 4 maanden naar de gynaecologe ging voor een echo, merkte ze op dat ik geen 1 kindje kreeg: maar 2! Het geslacht wilden ik en Leighton nog niet weten, we wilden dat het een verrassing bleef.
Maar de tijd had bij ons ook niet stil gestaan, want Heather was opgegroeid tot een mooie pre-puber. Ze aanbad zichzelf letterlijk, tutte haar elke dag op en deed soms na school wel een beetje arrogant over haar klasgenootjes. Ze maakte altijd foto's van zichzelf, maar dan dacht ik: als ze er lol in heeft, waarom dan niet? Ze had absoluut mijn krulletjes overgekregen.
Soms kwam ik weer een aantal celebritys tegen in de stad die dan een praatje met me sloegen. Zo kwam Dorie Hart eens op me af. "Hey meis! Je leest het overal en nu sta je voor me met je dikke buik! Gefeliciteerd he, wat word het?!" vroeg ze. Ik moest wel lachen. Het ging zo snel allemaal, mijn lieve kindjes kwamen binnenkort al. "Het wordt een tweeling, maar het geslacht dat willen we niet weten." Dorie gaf me nog meerdere tips voor de opvoeding en dan ging ik maar eens naar huis, want ik had beloofd aan Heather om er dan voor haar te zijn.
"Wauw mama, je buik wordt zoooo dik!" Heather vormde een lengte met haar handen en wreef nog eens over mijn buik. "Ja he, lieve meid? Het gaat snel he! Misschien krijg je wel twee broertjes." Heather keek een beetje vies. ".. Of twee zusjes!" En dan klaarde ze op.
En dan kwam ze op een heel ander gespreksonderwerp. "Mama, wanneer krijg ik een andere kamer? Ik heb zo'n stomme kamer. Ik wil vanalle nieuwe dingetjes!" probeerde Heather voorzichtig. "Wanneer dat de tweeling geboren word, gaan we meteen verbouwen en dan krijg jij ook een nieuwe kamer. Maar het is bijna zo ver! Nog twee weken.." Ik drukte mijn meisje dicht tegen me aan. "Dankjewel mama," fluisterde ze in mijn oor.
Op het laatste van de zwangerschap was het er echt wel aan te zien dat het er twee waren want bij de zwangerschap van Heather was mijn buik duidelijk kleiner. Ik was nog uitgenodigt op een feestje, maar belde het toch af. Deze avond was ik uitgerekend..
En midden in de nacht was het dan ook zo ver, de weeën kwamen echt op gang. Ik krijste het uit en Sam en Heather werden er wel wakker van. We lieten eventjes een babysit komen om op hen te letten terwijl Leighton me naar het ziekenhuis voerde.
"Beth en Abby," fluisterde ik in Leighton's oor. "Prachtig hé, onze twee, lieve meisjes. Nu is ons gezin helemaal compleet." Leighton knikte, maar ik zag in zijn ogen dat er nog ééntje miste voor hem. Dat was ook zijn droom, vijf kinderen. Maar dat kon ik niet aan.
Sam, die was ook in de pubertijd gekomen. Hij was stukken gegroeid en zijn schildertechnieken waren er ook enorm op vooruitgegaan. Dat kon je zien, maar veel sociale contacten... Nee. Hij sloot zichzelf een beetje op in het huis.
"Hé Sam, wil je gaan wandelen met je zusje? Mam is weg met Beth, maar Abby heeft ook wel zin in een wandeling, denk ik." Leighton deed een goede poging, maar tevergeefs. "Nee, sorry pap, ik maak mijn schilderij af." Leighton zuchtte. Waarom deed hij nou niks?
"Hé Sam, wil je gaan wandelen met je zusje? Mam is weg met Beth, maar Abby heeft ook wel zin in een wandeling, denk ik." Leighton deed een goede poging, maar tevergeefs. "Nee, sorry pap, ik maak mijn schilderij af." Leighton zuchtte. Waarom deed hij nou niks?
"Mijn lieve kleine meid! Ja! Boegoeboegieee, kijk eens, lieve Beth. Hier leerde ik jouw papa voor het allereerst kennen. Mooi parkje he?" Ik speelde wat met Beth en ze giechelde maar. De tijd ging zo snel, maar ik was zo trots op mijn meisjes. En mijn jongens. Mijn gezin was super zo.
Zachtjes drukte ik een kusje op het kleine, tere gezichtje van Beth. Ze was prachtig. Ze had hetzelfde lange gezicht als haar vader, en ook dezelfde ogen. Maar haar neus en haar kleine mondje, dat had ze toch echt van mij.
Die avond stond ik een beetje voor de spiegel te oefenen voor mijn 'speech'. Vanaf dat de tweeling wat ouder zou worden, was ik van plan om aan mijn politieke carrière te beginnen. Maar natuurlijk was ik Heather niet vergeten. Ze was vandaag met een paar vriendinnetjes naar het strand geweest en hyper drong ze binnen. "Mama is mijn kamer klaar?!" schreeuwde ze en ik moest mijn lach inhouden. "Ja!" riep ik terug en weg was ze.
Vanuit Heather
"YEEEEEEEY!" schreeuwde ik door de kamer, op naar boven. Ik hoopte diep dat ze aan al mijn wensen hadden gedacht. De kleur moest ik houden van mama, maar die vond ik ook mooi. Het waren gekleurde streepjes. Ik hoopte dat ik een mooi bed had, fijn opgedekt en niet te kinds, want mama, die kon dat nogal.
"AAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!" schreeuwde ik door het hele huis. "MAMAAAAAA! Prachtig!!!!" ik kon niet stoppen met springen toen ik binnenkwam. Fantastisch!!! Mijn bed was supermooi, de stoel heel sierlijk (blijkbaar was hij van mijn oma, dat vond ik heel lief dat ik die mocht van mama) en dan achteraan stond er een grote microfoon met een supermooi paspopje!
Maar wat ik ook niet was vergeten, was dat mama een speciale verrassing voor mij had geregeld, had ze gezegd. De microfoon was deel 1, en deel 2 zou in de nieuwe hobbykamer staan... Ik rende er heen en zag een fantastische verrassing. Een compositietafel! Ofzoiets... Ik ging er voor zitten en probeerde het uit te vogelen.. en ik droomde weg.
Ik zag het helemaal voor me: een eigen single...!
Vanuit Quinn
Na ongeveer een half uur vloog Heather weer naar beneden. "MAMA!" krijste ze. Ik draaide me om en ze vloog letterlijk in mijn armen. "Dankjewel mama! Dankje, dankje, dankje!" zweerde ze, en buiten alle arrogantie, liefde voor alleen zichzelf, wist ik dat er iets prachtig in mijn dochter zat.