Hoofdstuk 3: A brand new day
Ik ga vanaf nu langere hoofdstukken schrijven! :D
In de tussentijd was Leighton ook al ingetrokken bij ons (waar Madison en Jess nog steeds rondhingen) en nadat Leighton en ik het blijde nieuws te horen kregen, belde ik meteen naar Madison, die met Sam op haar arm rondhing.
"MADISON! Ik ben zwanger!' schreeuwde ik door de telefoon en Madison begon te lachen.
"Wat fijn, meid! Kom snel thuis! Ik wil alles weten!"
"MADISON! Ik ben zwanger!' schreeuwde ik door de telefoon en Madison begon te lachen.
"Wat fijn, meid! Kom snel thuis! Ik wil alles weten!"
... Maar dat ik zwanger was betekende niet dat Leighton en ik niet meer van elkaar konden genieten! In tegendeel! Maar in de tussentijd...
... vertrokken Madison en Jess ongemerkt. Later kreeg ik het telefoontje dat alles goed was, en hun nieuwe adres. Doordat Madison was gaan werken had ze veel geld bijverdient en kon op die manier een huisje kopen. Het was niet groot... maar ze kwam er wel.
Ik genoot heel erg van mijn zwangerschap, het ging wel traag voor mij, ik had graag zo snel mogelijk een dikke buik.
Maar je zag hem toch goed groeien. De maanden gingen snel voorbij, en het was alweer de verjaardag van Sam. Nu werd hij echt zes jaar.
... en hij groeide op tot een heel creatieve jongen. Hij had meteen veel vriendjes.
Ik genoot in de tussentijd van een uitstapje naar de spa. De sauna was vrij groot en ik was helemaal alleen. Spijtig genoeg niemand om mee te praten. Ik was een handdoek vergeten, dus had ik maar mijn badgerief aangedaan.
Ik keek even door de deur. Hebben ze hier ook een bubbelbad? Naah, daar ging ik niet in, ik heb er thuis zelf een. Ze hadden wel een zwembad, stoombaden, enzovoort, maar alleen de andere spa hadden massagepaketten.
Om na mijn saunakwartier nog even af te koelen, zocht ik het zwembad op. Ik dacht na over mijn kleintje. Zou ze hard op mij lijken? Stiekem hoopte ik dat ze mijn grote ogen had.
Daarna kreeg ik een telefoontje van Leighton. Hij wilde me ergens mee naar toe nemen, dus dan moest ik me wat mooi kleden als ik weer thuis kwam - hij deed dat ook na zijn werk. Ik blies (ikweetnietofhetnueigenlijkblaasdeofbliesis) nog wat bellen met chocolade en aardbei smaak en ging dan weer naar huis, klaar om me om te kleden.
Leighton kwam thuis en greep gelijk naar mijn buik.
"Dat je daar nog in past! Plet het je buik niet? Is alles oke met hem?" vroeg hij.
"Hij? Misschien is het wel een zij. Ik weet het niet. Maar, bedankt hoor, haha!" zei ik lachend en hij moest even nadenken voor hij het snapte. "Ooo! Nee! Dat is niet beledigend bedoelt... Kom, we vertrekken."
"Dat je daar nog in past! Plet het je buik niet? Is alles oke met hem?" vroeg hij.
"Hij? Misschien is het wel een zij. Ik weet het niet. Maar, bedankt hoor, haha!" zei ik lachend en hij moest even nadenken voor hij het snapte. "Ooo! Nee! Dat is niet beledigend bedoelt... Kom, we vertrekken."
Hij nam me mee naar de bistro waar we voor het eerst hadden gedineerd. Het leek nog gisteren - maar het was toch alweer bijna meer dan een jaar geleden. "En, smaakt het?" vroeg Leighton lief en ik knikte. Ik had een hotdog besteld met als drank: warme chocolademelk. Opeens had ik daar zin in, dus dan had ik dat maar gevraagd.. een zwangere vrouw toch...!
"Dus... zometeen dan ga ik je nog ergens mee naar toe nemen. Een geheim, eigenlijk." Ik knikte eventjes, nam een grote hap en verslikte me.
"Gaat het schat?!" Leighton riep de garçon. "Een glaasje water alsjeblieft! En snel!" riep hij bezorgd. Ik kuchte even, maar het was snel weer beter.
"Schatje, alles gaat goed.." Hoest.
"Gaat het schat?!" Leighton riep de garçon. "Een glaasje water alsjeblieft! En snel!" riep hij bezorgd. Ik kuchte even, maar het was snel weer beter.
"Schatje, alles gaat goed.." Hoest.
Vanuit Leighton
Ik had haar naar het strand geleid met een blinddoek om en was op mijn knieën gaan zitten. Snel haalde ik het doosje uit mijn zak.
"Liefje, mag ik mijn blinddoek afhalen?" vroeg Quinn. "Ja, doe maar!"
"Liefje, mag ik mijn blinddoek afhalen?" vroeg Quinn. "Ja, doe maar!"
Vanuit Quinn
Ik deed rustig mijn blinddoek af, en een prachtige verrassing stond op me te wachten. Leighton stond op zijn knieën, doosje in zijn hand... met een prachtig glinsterende ring.
"Lieve, lieve, Quinn, wil je mijn vrouw worden?" vroeg hij en ik kon me niet meer inhouden. Ik sloeg mijn handen voor mijn mond en begon keihard te gillen. Dit is een droooom!
"Lieve, lieve, Quinn, wil je mijn vrouw worden?" vroeg hij en ik kon me niet meer inhouden. Ik sloeg mijn handen voor mijn mond en begon keihard te gillen. Dit is een droooom!
"Ja! Ja! Jajajajajajajajajaaaaaaaaaaaaa!" schreeuwde ik nogmaals en Leighton kreeg de slappe lach.
"Nee dus," nepte Leighton maar ik begon half te huilen. "JAWEL!" krijste ik en Leighton begon nog harder te lachen.
"Nee dus," nepte Leighton maar ik begon half te huilen. "JAWEL!" krijste ik en Leighton begon nog harder te lachen.
Liefdevol deed hij de ring bij me aan en hij bleef maar schitteren. Ik kon niet gelukkiger zijn... natuurlijk, slijmslijm.
En dan vloog ik hem in de armen. We waren nu officieel VERLOOFD!
Vanuit Leighton
Een paar weken later waren Sam en ik al vroeg wakker en we kwamen elkaar tegen op het kleine gangetje boven.
"Slaapt mam nog?" vroeg Sam opeens. Mam? Zei hij nou 'mam'?
"Ja, mama slaapt nog. Ze is moe door de baby."
"Ik weet het. Arme mama. Ik ga nu schilderen, dag pap," en weg was Sam.
Het was een abrupt gesprek, maar deed veel deugd. Hij had dan toch Quinn eindelijk aanvaard in de familie.
"Slaapt mam nog?" vroeg Sam opeens. Mam? Zei hij nou 'mam'?
"Ja, mama slaapt nog. Ze is moe door de baby."
"Ik weet het. Arme mama. Ik ga nu schilderen, dag pap," en weg was Sam.
Het was een abrupt gesprek, maar deed veel deugd. Hij had dan toch Quinn eindelijk aanvaard in de familie.
Vanuit Quinn
Zachtjes streelde ik over mijn buik. Mijn kleintje was aan het schoppen, het was een zalig gevoel. Nu ging het toch niet meer lang duren. De hele bevalling was uitgestippeld, we hadden namen, het kamertje was klaar, de We waren helemaal klaar.
Ik en Leighton zaten samen aan de ontbijttafel. Sam was aan het schilderen. Opeens begon Leighton te fluisteren.
"Daarstraks vroeg Sam aan me of 'mam' nog lag te slapen." Mijn mond viel open. "Meen je dat Leighton?"
"Ja. Echt waar. Fantastisch hé?" hij glimlachte. "Dat is geweldig! We zijn nu een echt gezinnetje."
"Daarstraks vroeg Sam aan me of 'mam' nog lag te slapen." Mijn mond viel open. "Meen je dat Leighton?"
"Ja. Echt waar. Fantastisch hé?" hij glimlachte. "Dat is geweldig! We zijn nu een echt gezinnetje."
In de namiddag kregen we opeens telefoon van Yumi, Yumi Sekemoto. Het was voor Sam.
"Nee oma, echt waar! Mama heeft zo'n dikke buik, het barst bijna!" hij vormde wat met zijn handen en het was onwijs schattig om te zien hoe hij opging in het gesprek.
"Nee oma, echt waar! Mama heeft zo'n dikke buik, het barst bijna!" hij vormde wat met zijn handen en het was onwijs schattig om te zien hoe hij opging in het gesprek.
In de namiddag ging Leighton maar wat sporten voor de televisie.
"En, Sam, wat vind jij leuke namen? Als je een broertje kreeg, wat voor naam zou je hem geven?"
"Hmm, pap, ik weet het niet, iets met een A."
"Waarom?" Leighton keek verbaasd.
"Die letter geeft me het gevoel van de kleur geel, en dat is een mooie kleur."
"En, Sam, wat vind jij leuke namen? Als je een broertje kreeg, wat voor naam zou je hem geven?"
"Hmm, pap, ik weet het niet, iets met een A."
"Waarom?" Leighton keek verbaasd.
"Die letter geeft me het gevoel van de kleur geel, en dat is een mooie kleur."
"En een meisje?" kwam ik er tussen.
"Natasha. Dan kan ik haar de bijnaam geven Natas. Dat is leuk. Of anders Hillary, maar dan moet ze wel blond zijn ofzo, en kunnen schrijven, acteren én zingen. Maar dan is ze een wonderkind. Die zijn er niet veel!" Sam leek het echt te menen en ik en Leighton keken elkaar lachend aan.
"Mooi hoor."
"Natasha. Dan kan ik haar de bijnaam geven Natas. Dat is leuk. Of anders Hillary, maar dan moet ze wel blond zijn ofzo, en kunnen schrijven, acteren én zingen. Maar dan is ze een wonderkind. Die zijn er niet veel!" Sam leek het echt te menen en ik en Leighton keken elkaar lachend aan.
"Mooi hoor."
"Ik vind Imke, Tinsley, Sarah, Denise, Daniëlla enzovoorts wel mooi. En jij schat? Wat vond jij mooi buiten die ene naam?" vroeg Leighton. Geen antwoord. "Schatje?"
Leighton draaide zich om en zak me creperen van de pijn.
"Ik weet geen mooie naam, maar wel een mooie daad, BRENG ME NAAR HET ZIEKENHUIS! NU LEIGHTON!" schreeuwde ik. "Ja lief! Kom, stap snel in de auto!" ik hield voor haar het portier open en zo snel mogelijk reden we naar het ziekenhuis.
"Ik weet geen mooie naam, maar wel een mooie daad, BRENG ME NAAR HET ZIEKENHUIS! NU LEIGHTON!" schreeuwde ik. "Ja lief! Kom, stap snel in de auto!" ik hield voor haar het portier open en zo snel mogelijk reden we naar het ziekenhuis.
"Ohhh," kreunde ik zachtjes. "Hmmm. Wat een heerlijk dutje.. Waar ben ik? Is hier iemand?" zachtjes probeerde ik mijn ogen te openen, maar ze leken wel aan elkaar gekleefd.
Maar dan stelde de stem van Leighton me gerust.
"Hey lieve schat, ben je wakker? Doe maar kalmpjes aan hoor, je bent vast nog moe. Je moet nog wat bekomen van de bevalling."
"Hey lieve schat, ben je wakker? Doe maar kalmpjes aan hoor, je bent vast nog moe. Je moet nog wat bekomen van de bevalling."
Zachtjes draaide ik mijn hoofd. Oja, de bevalling. Stilletjes aan kwam alles weer naar boven. Ik was bezig met het persen en dan voelde ik me heel erg duizelig en ik hoorde allemaal snelle piepjes achter elkaar. Dan werd het vrij zwart en allemaal mensen om me heen waren aan het tieren. "Hmm ja, hoe gaat het met het kindje?"
Nu pas kon ik mijn ogen openen en ik draaide me op mijn rug. Dan zag ik mijn man, en blijkbaar ook mijn dochtertje. Ze lag in een couveuse.
"Is alles oké met haar?" vroeg ik bezorgd.
"Ja hoor. Ik wist eerst geen goede naam van alledrie die we hadden opgeschreven, dus ging ik kijken in je noteboekje en ik zag dat je een naam het mooist vond - ..."
"Is alles oké met haar?" vroeg ik bezorgd.
"Ja hoor. Ik wist eerst geen goede naam van alledrie die we hadden opgeschreven, dus ging ik kijken in je noteboekje en ik zag dat je een naam het mooist vond - ..."
"Heather," zeiden we tegelijk. "Pak je haar even voor me of wat doe je?" vroeg ik toen ik zag dat Leighton voor de couveuse van Heather stond. Hij knikte en kwam naar me toe. Ik zag een armpje in de lucht steken en hoorde een aantal geluidjes.
Hij kwam rustig naar me toe met Heather op zijn arm. Ze zag er heel erg vredig uit. Ik stak mijn hand uit en lieflijk nam ze dan ook mijn vinger aan en tutterde er aan.
Ik keek haar aandachtig aan.
"Ze heeft jouw mond." Ze maakte verschillende tuttergeluidjes en tuitte haar kleine lippen.
"En jouw ogen. En volgens mij ook je neus. Ja. Dat zie je zo," merkte Leighton op en ik knikte.
"Ze heeft jouw mond." Ze maakte verschillende tuttergeluidjes en tuitte haar kleine lippen.
"En jouw ogen. En volgens mij ook je neus. Ja. Dat zie je zo," merkte Leighton op en ik knikte.
"Leg haar maar terug, ze zal vast en zeker wel moe zijn," zei ik tegen Leighton die knikte en zich meteen omdraaide om haar terug te leggen in haar couveuse.
"Zo, kleine Heather. En nu zullen we maar eens zien wat voor iemand jij later zal zijn."
"Zo, kleine Heather. En nu zullen we maar eens zien wat voor iemand jij later zal zijn."