Hoofdstuk 7: Growin' and growin' madly
"Dus, Ocean. Ik hoop dat je niet boos op me gaat worden, of wegloopt van huis. Beloof het me, alsjeblieft," zei ik stilletjes en kwam zitten. "Ik beloof het, mam, vertel me nu toch eens wat er is," zei Ocean zuchtend. "Mitch, wil jij alsjeblieft beginnen?" Mitchell knikte en Ocean keek hem geconcentreerd aan.
"Wel, een tijdje geleden was je moeder heel erg gelukkig met een andere man. Ze leerde hem kennen in Bridgeport, en ze werden verliefd, en hij deed veel voor je mam. Samen kregen ze een kindje, -" Mitchell werd meteen onderbroken. "Een kindje? Heb ik een halfzus of broer?" vroeg Ocean meteen heel erg opgewonden en haar gezicht lichtte op. "Nee, Ocean," zei Mitchell. "Ze kregen je zus, Maya." Ocean haar gezicht veranderde meteen. "Dus, je moeder en de man trouwden."
"En.. dat was ook allemaal heel fijn enzo, maar een paar weken later verdwenen Alexander en Maya. Alexander was toen mijn man. We kwamen erachter dat hij ervandoor was met Maya, die toen pas een kind was geworden. Ik was er kapot van en ik kwam erachter dat ik zwanger was. Zwanger van.. van jou, Ocean," zuchtte ik en begon te huilen. "Dus Mitchell is niet je echt vader, en Maya is je halfzus, niet je zus die vroeger toen je peuter was zogezegd een lange tijd bij oma had gewoond," perste ik er zo snel mogelijk uit. Ik zag alles weer voor ogen.
Ik zag Ocean denken. Ze keek naar Mitchell en staarde hem ook zowat aan, terwijl ik huilend naar het plafond van de keuken keek. "Dus.. als ik het goed begrijp, ben jij.. niet mijn vader?" vroeg Ocean opeens stilletjes en wees met haar vinger naar Mitchell. Hij knikte en beet op zijn lip. "Het spijt me meis, ik wilde echt een goede vader zijn," zei hij. Ocean schudde haar hoofd. "Dat ben je. Je bent mijn vader. Die man.. die man, hij heeft mijn moeder pijn gedaan. Hij is het niet waard vader genoemd te worden, en jij hebt mijn mam weer gelukkig gemaakt."
"Jij bent mijn pap. En je zal 't ook altijd voor me blijven. Niets veranderd dat," ging Ocean plechtig verder. Mitchell lachte. "Knuffel?" Beide stonden ze recht en gaven elkaar een lieve knuffel. Ik begon echt te huilen, dit was te lief om waar te zijn. Maar toch, ik kreeg het voor elkaar: een perfect leven.
Vanuit Florrie
Bah, dacht ik. Alweer een stomme toets vandaag. School vond ik eerst wel leuk, maar het werd een beetje saai en mijn vriendinnetjes hadden allemaal een vriendje - zo stom, we zijn nog maar 9!! - maar als zij het hebben, moet ik het ook. Maar ik heb het niet. Mijn beste vriendin Kathlyn met haar kleurtje en haar heel licht blonde haar had meer succes. Ik vond het niet eerlijk. Ik was toch ook mooi?!
"Maya? Heb jij een vriendje?" vroeg ik stilletjes aan haar. Ze zat naast me in de bus, zodat ik ééns niet naast Ocean moest zitten. Ze was een leuke zus maar.. soms zo opdringerig!
"Ja.. Maar niet verder vertellen hoor, zeker niet tegen Ocean. Zij verteld het toch tegen mam en pap," fluisterde Maya terug. "Maar zij weet het al," zei ik en keek Maya aan. "Ze zei het me een keer, maar ik geloofde het niet," legde ik even uit en Maya schrok. "Waarom eigenlijk?" "Nou.." ik vertelde haar het hele verhaal.
"Ja.. Maar niet verder vertellen hoor, zeker niet tegen Ocean. Zij verteld het toch tegen mam en pap," fluisterde Maya terug. "Maar zij weet het al," zei ik en keek Maya aan. "Ze zei het me een keer, maar ik geloofde het niet," legde ik even uit en Maya schrok. "Waarom eigenlijk?" "Nou.." ik vertelde haar het hele verhaal.
Vanuit Heather
"Dag liefje!" riep Mitchell. Sinds kort had hij een baan bij het leger, en ik stond rustig te koken terwijl de kinderen boven aan hun huiswerk waren. "Dag schat," beantwoordde ik, en liep naar hem toe voor een kus. Maar ik werd onderbroken door mezelf. "Wat.. is er met jou gebeurd?" riep ik uit. "Ik weet het! Het moest, maar ik vind het wel leuk staan," zei Mitchell lachend. "Je haar, schat!" ook ik moest opeens heel erg lachen. Nu kon ik er niet meer in woelen!
Maar in de avond zaten we allemaal tv te kijken, en aangezien Ocean echt naar tennis wilde kijken op tv, liet ik haar maar begaan. "Hoe kunnen ze nu zo dom zijn!" riep ze. Iedereen moest eigenlijk wel lachen. Ze ging ook altijd heel erg mee in het spel. "Komop! Ga door! Ja! Ja! Goed bezig, jaaa!" hoorden we om de vijf minuten wel eens.
En in weekends zaten ze met z'n drieeën voor de televisie. "Meiden, tante Abby is er. Zet die televisie toch eens uit!" riep ik dan. En in koor kreeg ik terug: "Ja mam," - zucht -... Heel, heel overtuigend. Zuchtend liep ik naar de deur en zag mijn zus uit haar auto stappen. "Jij bent snel!" riep ze en ik lachte. "Ik hoorde je aankomen, dusja." Snel liep Abby het trapje op en omhelsde me.
"Nou, waar is die puberbende van je?" vroeg ze al lachende aan me en ik grinnikte. "Binnen, achter de televisie. Het is niet meer normaal. Ze zitten er bijna 24/7 achter. Maar ja, het zal wel aan de leeftijd liggen zeker?" vroeg ik aan haar en ze knikte. "Vast," zei ze. "Kom toch binnen, zus!" "Ja, dankjewel." Ik liet haar binnen en we gingen zitten aan tafel. Ik maakte wat thee en we praatten over koetjes en kalfjes. Ze was zelf getrouwd en had een zoontje genaamd Jedediah. (keuze van het spel)
Vanuit Maya
"Bryan," zei ik tussen het zoenen door. "Rustig maar. Mijn ouders zijn hier nog.." "Ja, sorry, het spijt me. Ik zie je gewoon zo graag.." zei Bryan zwoel. Ik sloot mijn ogen. "Ik zie je ook graag, maar kunnen we niet wachten? Ik ben ouderwets, ik weet het, ik.." probeerde ik. "Ho, wilde je verdergaan? Dacht je dat ik verder wilde gaan?" vroeg Bryan. Ik knikte geschrokken. "Nee joh, ik zou het nooit proberen! Ik ben gelovig, mijn hele familie is gelovig!" zei Bryan en ik begon te lachen. OEF!
"Ik ben ouderwets, ik weet het.." hoorde ik van achter komen. Ik draaide me om en zag Ocean met een irritant stemmetje me nadoen. Ze had haar neus toegeknepen met haar vingers. "Feeks!" riep ik haar toe en zuchtte. Geïrriteerd keerde ik me weer om naar Bryan. "Zusjes," zei ik en gaf hem nog een kusje op zijn mond. "Laten we wat afspreken," zei ik.
"Afspreken?" vroeg Bryan lief en keek me aan. "Ja. We beloven elkaar niet verder te gaan dan zoenen voor we trouwen. Goed idee?" vroeg ik, hopend op een ja. Bryan nam mijn hand vast en knikte. "Super idee. Ik hou van je, Maya, heeeel erg," zei hij klefjes. Ik moest lachen. "Ik ook van jou." "Ohhh," zei Bryan geïrriteerd en liet meteen mijn hand los. "Het is al later dan vijf uur. Ik moet dringend weg, mijn broertje is alleen thuis en ik moest om vijf uur thuis zijn van hem. Ik ga! Sorry!" riep hij nog en snelde dan de deur uit. Hoe schattig!
Weer vanuit Heather
'Soms, heel soms, dan zag ik de nacht. Ik greep de nacht, ik voelde de nacht. De nacht was me dierbaar en ik hield ervan. Het sleepte me mee, mee in mijn verleden. Dan vloog ik over de prachtig donkergekleurde zee, en kwam ik thuis bij Alexander. Ik zag hoe hij zijn ouders vermoordde. En dan vloog ik weer over de zee, naar mijn moeder toe. Ik zag hoe ze stierf. En dan vloog ik weer over de zee, viel erin en verdronk. En opeens zag al die dierbare mensen weer voor mij.'
VLAM. Mijn ogen openden zich en voor me zag ik Mitchell die me lieflijk aankeek. "Je bent mooi als je slaapt," fluisterde hij. Ik glimlachte en liet mijn ogen weer toevallen. "Hoe laat is het?" "Tien uur." "Tien?! Dat is als superlaat! Moeten de meiden niet naar school?! Ik.." "Stil maar, Heather, Maya heeft daar voor gezorgd." "Ah," perste ik er nog uit en viel langzaam weer in slaap.
Een uur later zat ik alweer in bad te weken. Zo'n bad deed wel eens goed en soms dan moest je daar gewoon gebruik van maken dat je het had, en dat deed ik. Ik begon langzaam en heel stil te zingen. "And I ran.. I ran so far away.." zong ik op een sentimenteel toontje. Ik wist niet wat de nacht met me gedaan had, maar wat zeker was, was dat ik werd meegesleept.
En de tijd ging snel, veel te snel, want binnenkort zou mijn kleine Florrie ook alweer een tiener worden en zat ik met drie van die lastpakken in huis.. Hopelijk was ze minder puber dan die twee anderen. Want die konden er wat van. Maar Florrie, die genoot nog van haar kindertijd. Ze had veel vriendinnen, en één beste: Kaylee. Die had ze al een lange tijd als vriendin, maar ze waren superhecht en sproken vaak af.
Ik sprak ook Beth nog eens, die zich veel te jong voor haar leeftijd kleedde. Dan had ze twee staartjes in en een mega korte short. "Hé zus!" riep ik vrolijk. Beth liep naar me toe. "Heeeey!" riep ze terug en gaf me een dikke knuffel. "Wauw zus, je bent oud geworden!" "Nou, dankjewel hoor Heather! Fijne zus ben je!" we lachten samen en het was verder heel gezellig, ik nodigde haar uit voor een kop koffie en we praatten bij over haar en Rodney en vanalles en nog wat.
"WIEEEHOEEEEW!" schreeuwden we door de kamer. "Happy birthday to you, happy birthday to you, happy birthday dear Florrieeee, happy biiiiirthdaaaaay.. tooo youuu! Hiep hiep, HOERAAA!" blazen maar, meis!" opgewekt krijsten we een verjaardagslied voor Florrie door de kamer. Vandaag werd ze echt een tiener, met liefdesproblemen en stiekeme feestjes.. ik vroeg me af wat zij allemaal ging uitsteken als tiener.
Vanuit Florrie
Een week na mijn verjaardag zat ik gretig te chatten met mijn BFF Kaylee.
Florrii♥ zegt: Omg, Kayy, weet je.. ben verliefd meiss!
KayLEE! x zegt: Hunn, wat great! Op wie?! Togg niet op me neef..
Florrii♥ zegt: Uhhhhm.. hijzz Destin.. knap en lief, krulletjezz..
KayLEE! x zegt: Goshhh dat is m'n neeef!
Florrii♥ zegt: IDM! ik moe gaan daagg sgatt x
Snel sloot ik de computer af en trippelde naar beneden.
Florrii♥ zegt: Omg, Kayy, weet je.. ben verliefd meiss!
KayLEE! x zegt: Hunn, wat great! Op wie?! Togg niet op me neef..
Florrii♥ zegt: Uhhhhm.. hijzz Destin.. knap en lief, krulletjezz..
KayLEE! x zegt: Goshhh dat is m'n neeef!
Florrii♥ zegt: IDM! ik moe gaan daagg sgatt x
Snel sloot ik de computer af en trippelde naar beneden.
Vanuit Heather
"He?" Ik schrik wakker. "Ben ik nou alweer in slaap gevallen?" langzaam sta ik op uit mijn stoel. Ik ben heel duidelijk oud aan het worden, ik val heel vaak in slaap, naar de wc gaan duurt ook al langer, mijn haren worden grijs.. Elke maand moet ik ze weer kleuren, want mijn permanent is al een lange tijd uitgewerkt en het verkleurd meteen. Ik haat mijn vroegere haarkleur, en dan met de grijze lokken erbij...
En Florrie is een échte tiener. Ze belt constant met Kaylee of met een bepaalde jongen.. Veel weten we niet van hem, alleen dat hij in haar klas zit en dat hij Destin heet..
"Destin! Hey.. zin om deze week een keer na school naar mij te komen?"
"..."
"Leuk.. hihi ehm, woensdag dan?"
"..."
"Ahh, schatjeee.. ik ook van jou.. Daag!" En verliefd hing ze op. Allemaal keken we naar haar. "Wat?!"
"Destin! Hey.. zin om deze week een keer na school naar mij te komen?"
"..."
"Leuk.. hihi ehm, woensdag dan?"
"..."
"Ahh, schatjeee.. ik ook van jou.. Daag!" En verliefd hing ze op. Allemaal keken we naar haar. "Wat?!"
En zo gezegd zo gedaan, Florrie's Destin kwam eens mee naar huis en voor de deur stonden ze te flirten. Stiekem zaten we met z'n vieren - Mitchell, Ocean, Maya en ik - door de raam te spieken. Het waren echt twee tortelduifjes, en opeens zagen we nóg een figuur langskomen..
Vanuit Maya
Opeens zag ik Bryan langs ons huis lopen. Hij keek lachend op toen hij Florrie en Destin zag staan, en toen zag hij ons door de raam. Ik zwierde en deed een 'wacht' teken en snelde de deur uit. "Opzij, Florrie," mompelde ik en duwde haar en haar nieuwe lieverdje opzij. "Hey.. Hey Bryan!" hij keek op en glimlachte. Hij zag er zoals altijd weer verukkelijk uit.. Maar deze keer was er wat anders. "Je bent volwassen!" zei ik verbaasd en hij knikte. Vervolgens drukte hij een kus op mijn voorhoofd. "Over een tijdje jij ook. Ik kan niet wachten," fluisterde hij met een knipoog.
Vanuit Florrie
Alles ging helemaal volgens plan met Destin! We hadden onze eerste kus en hij vroeg me mee naar het bal. Ik had een zalig leven, alleen elke ochtend dat stijlen van mijn krulhaar.. dat was toch wel een hel. Er moest een oplossing voor zijn..
Vanuit Heather
Maar als de irritante kant van Ocean bovenkwam, deed ze dingen die echt niet door de beugel konden. Ze begon zomaar tegen Maya te schreeuwen.
"Waarom ben jij zo lelijk," vroeg ze dan. "En waarom heb jij een vriendje en ik niet? Je vriendje gebruikt je alleen maar, koe!" begon ze uit het niets Maya te beledigen. Maya keek negerend naar beneden en zuchtte. "Ocean, stop toch. Ik weet véél beter dan jou dat Ryan zo niet is." "HA!" spotte Ocean. "Ha! Ha! Ha!"
"Waarom ben jij zo lelijk," vroeg ze dan. "En waarom heb jij een vriendje en ik niet? Je vriendje gebruikt je alleen maar, koe!" begon ze uit het niets Maya te beledigen. Maya keek negerend naar beneden en zuchtte. "Ocean, stop toch. Ik weet véél beter dan jou dat Ryan zo niet is." "HA!" spotte Ocean. "Ha! Ha! Ha!"
"Nee, jij weet het niet. Want je bent dom. Net zoals mama. Ze ziet niet in dat Mitchell OOK dom is. Zal ik je eens vertellen.. Ik wou dat ik bij PAPA woonde! Bij Alexander, en niet bij jullie! Hij is mijn vader.. Niemand kan hem vervangen.. Ik wil hem zien, ik wil hem kennen! Hij had vast een goede reden om jou al die dingen aan te doen en ik zie nu ook in waarom! Je bent dom, dom, dom, zo dom als een koe.." riep Ocean spottend. Maar Maya kon er écht niet om lachen.
"Hooo.. dat had je echt niet willen zeggen, jij HOER!" haalde Maya uit en sloeg Ocean een paar keer in haar gezicht."Wie denk je dat je bent? Hé? Hé?! Wie, Ocean, wie, godverdomme!" krijste ze en haalde nogmaals uit naar Ocean's gezicht. "Je bent een rotmeid! Wel, ik hoop dat je 'PAPA' je komt halen en meeneemt voor altijd, want ik haat je, slet! Ik haat je!" riep Maya terwijl de tranen over haar gezicht liepen. Ik ving het gesprek op en liep boos naar Ocean toe. Maya liep weg.
Ik trok haar mee naar de voordeur. "Hier! Ga dan als je het hier niet goed vind! De deur staat open en je koffertje kan ik zo maken! Ga maar naar je vader in de bak, als je toch liever bij hem bent, ondankbaar wicht!" Ook ik kóókte en kon mezelf niet meer inhouden. Ze wist niet hoe pijnlijk het was om aan Alexander te denken. Niemand buiten Bridget en ik wisten wat Alexander had gedaan. Niemand wist het en niemand zou het ooit weten dat hij een móórdenaar was. Diep in mezelf vroeg ik me af of Ocean zijn moordenaarskarakter had geërft..
Kort na het kwade duel met Ocean ging ik Maya opzoeken. Zij was aan het huilen in het waskot. Gevuld met medelijden trok ik haar van het wasmachine af en trooste haar. "He, liefje.." zei ik stilletjes en wreef over haar armen. "Je moet je niets aantrekken van je zus haar karakter. Ze is gewoon zo, en we zullen er mee moeten leven. Ze bedoelt het vast niet zo, schatje." Ik gaf Maya een dikke knuffel en voelde mijn hemd nat worden van de tranen. "Stil maar, meisje.."
Een beetje later wou Maya nog haar excuses aanbieden aan haar zus, maar Maya had er duidelijk geen zin in. "Nee, Ocean. Die band zullen we opnieuw moeten scheppen! Ik aanvaard je excuses niet. Je moet letten op wat je zegt. Ik zal gewoon tegen je praten alsof er niets is gebeurd, maar onthou goed dat je excuses zeker niet zijn aanvaard," opperde Maya plechtig. Ocean keek haar verschrikt na..