Hoofdstuk 1: I've got a love and I know that it's all mine, oh oh oh oh..
"Wieeehoeeee! Op naar het vrije bestaaaan!" schreeuwden Destin en ik. We waren keihard aan het lachen voor het gemeentehuis, waar we net onze diploma's (!!!) hadden gehaald. Yes, yes, yes!! Geen school meer! Geen-school-méééér! Ik kon niet blijer zijn. Ik was misschien een smartie, maar ik vond school niet leuk. En nu ging ik mee naar Destin zijn huis - hij had een huis cadeau gekregen van zijn ouders, aan de zee nog wel?!?!?!
"Zeker?" "Zeker." Al giechelend, lachend en stuntelend belandden we in bed, voor ons eerste, echte avontuur. We hadden al ons kleren nog aan, dus ging het nog extra lastig worden om al die dingen uit te krijgen voor we er écht aan konden beginnen. Maar moeilijkheid of niet.. We bedreven samen de liefde voor de allereerste keer.
"Het was fijn," mompelde ik glimlachend en keek diep in Destin zijn ogen. Ik zag eerlijkheid, liefde en tevredenheid. Ik wist dat hij hier lang op had gewacht en was blij dat hij dat ook had gedaan voor mij. En nu ging ik dan ook samen met hem lekker slapen in ons bed. Wat morgen zou brengen, zouden we nog wel afwachten.
De volgende ochtend..
Peinsend lag ik op het bed. Poedelnaakt. Ik wist niet hoe, maar Destin lag aangekleed in zijn pyjama naast me op bed te slapen. Ik moest een manier bedenken.. ik moest even douchen. Ja, dat was een goed idee. Lachend en denkend over wat de afgelopen nacht en avond was gebeurd trippelde ik naar de badkamer. Ik zocht even een handdoek en kroop onder de douche.
Het water stroomde over mijn lichaam als een zalige waterval. Ik genoot van deze heerlijke douche. Het was dan ook de eerste douche die ik ergens anders nam dan thuis.. Thuis, ha.. mooie gedachten. Mam en pap waren lekker bejaard, twee schattige oudjes. Mijn zus Ocean was natuurlijk weer teruggekomen na een tijdje en leefde nu mopperend bij mam en pap thuis.. zucht. Na een tijdje merkte ik dat mijn huid begon te rimpelen en ik zocht mijn handdoek, droogde mezelf af en stapte weer uit de douche.
"Shit, shit, shit. Goddddverdomme." Daar stond ik dan in de badkamer, zonder iets om aan te doen. Zin om naakt door het huis te lopen had ik niet bepaald.. er waren nogal veel ramen. Dan zag ik de perfecte oplossing. Het leek wel net zoals in alle verhalen en films: er stond een wasmand! Met kleren van Destin! Ik zocht er snel een hemd uit en trok dat aan..
PERFECT!
"Weet je, Florr," begon Destin. "het is misschien een leuk idee als je.. als je hier zou kunnen komen wonen? Je kan meteen bij me intrekken als je wil, je kan dan vanavond nog AL je spullen gaan halen* bij je ouders enzo.." stelde hij voor. Ik glimlachte naar mijn lieve, leuke, schattige, zorgzame vriendje. Hij was zo geweldig.
* Ik logeerde al een volle week bij Destin :)
* Ik logeerde al een volle week bij Destin :)
"Wee juh," zei ik met een volle mond. "Lij muh hewemaaw gee swecht iwee." Snel slok in mijn stuk pizza door. "Dan haal ik vanavond nog mijn spullen op, vind je dat goed, Des?" Ik glimlachte lieflijk naar hem en zijn gezicht klaarde op. "Super, schatje." Ik kreeg een kus op mijn voorhoofd gedrukt met pizzageur.
En zo gezegd zo gedaan, de volgende ochtend werd ik alweer wakker in het bed van Destin. Waarom de kamer roze was, vraag ik me nog steeds af, maar zelf vond ik het daar wel gezellig. En natuurlijk was ik dood gelukkig dat ik bij mijn vriendje woonde.. ik bedoel, ik was pas 20 en ik was al zo vrij! Ik had meteen ook wat zaden gekocht bij de supermarkt en vandaag ging ik mijn tuintje stichten.
"En, Des, wat ga jij doen vandaag?" vroeg ik aan de ontbijttafel. "Solliciteren bij het politiekantoor. Ik zag gisteren een affiche hangen, dus dacht ik van, hé, waarom niet? Ik bedoel.. het is een superleuke job volgens mij, boefjes vangen," antwoordde Destin spottend. "Jij?"
"Oh, weet je, gewoon wat zaden planten in onze tuin. Dat vind je toch wel oke," vroeg ik bedenkelijk, maar Destin knikte. "Your wish is my command, princess," deed hij.
"Oh, weet je, gewoon wat zaden planten in onze tuin. Dat vind je toch wel oke," vroeg ik bedenkelijk, maar Destin knikte. "Your wish is my command, princess," deed hij.
En die namiddag was ik aangekleed en wel in mijn tuintje bezig met vanalles en nog wat te planten. Tomaten, sla, appelbomen, druiven.. Ik hoopte nog wat speciale zaden te vinden in het park, maar die vond ik helaas niet meteen. Destin was vanochtend vroeg naar het politiekantoor geweest, maar toen ontvingen ze nog geen sollicitanten. Ze gingen bellen wanneer ze dat wel deden..
"En schatje, klaar voor je sollicitatie?" vroeg ik als een echte, volwassen vrouw terwijl ik hotdogs maakte. "Ja hoor," antwoordde Destin, die voor de tv zat. Hij keek naar voetbal. "Wie staat voor?" "Bridgeport staat voor tegen Sunset Valley, maar Sunset heeft dan ook zo'n vreselijk team," zuchtte Destin. Ik grinnikte. "Waarom ga je dan niet bij het team? We wonen toch in Sunset."
"Nou ja, weet je, lief, het lijkt me leuker om.. tja, mensenlevens te redden," zei Destin. "Het eten is klaar, maar trouwens, als je dan toch zo graag levens wil redden, word je best dokter," grapte ik. "Maar daar ben ik weer te dom voor, en ik heb daar ook geen diploma van.." Destin slaakte een zucht. "Kom, eet eerst. Zometeen bellen ze, liefje."
En inderdaad, onder het eten werd Destin gebeld door het politiekantoor. Ze gingen hem ontvangen in het komende halfuur, niet later, want dan gingen ze sluiten. Ikzelf vond dat ze slecht georganiseerd waren, maar als Destin er zeker heen wilde, mocht hij. Zo snel als hij kon trok hij zijn gewone kleren weer aan - hij had gezwommen in de namiddag - en vertrok. Snel wastte ik nog de borden af en ging naar boven.
Er zat vuile smurrie onder mijn nagels en mijn hele lichaam zat onder het zand. Mijn kleren waren vuil en mijn haar vettig. Dat betekende dus: douchen! Net zoals toen ik voor het allereerst bij Destin douchte, voelde ik me weer een tienermeisje. Waarom weet ik nog steeds niet, maar ja.. Ik was gewoon trots op mezelf.
"IK BEN THUIS!" schreeuwde Destin. "EN IK HEB DE JOB! Maar kom even naar beneden, Florr, ik moet wat vertellen!" ik snelde uit onze vrijetijdsruimte. "Hier ben ik, liefje," zei ik lachend. Dan loop ik naar de bank en plof er op neer. "Vertel!" "Nou, weet je Florr, ik heb de baan. Maar er is een voorwaarde." "Wat dan?" "Nou, over een paar weken moet ik mee naar een ander land. Om te patrouilleren. Voor.. tja, voor onbepaalde tijd."
Ik was er stil van en ik wist niet wat ik moest zeggen. Ik zat daar maar te staren naar de telefoon. "Dus je gaat vast lang wegzijn," fluisterde ik schor. Destin trok zijn schouders op. "Ik weet het niet, maar ik weet wel dat ik van je hou. En niets zal dat veranderen, want ik zal je schrijven enzo, maar het is mijn droombaan, snap je dat?" "Tuurlijk snap ik dat. Ik hou ook van jou en als jij het echt wil, dan is het jouw keuze." Ik stond op, drukte een zoen op zijn hoofd en schuifelde naar boven toe.
Ik slaakte even een zucht, knoopje mijn blousje aan elkaar bij de uiteinden en liep fluitend en heupschuddend naar buiten. Mijn plantjes schoten goed, en dat deed me deugd. Ik hield heel veel van mijn plantjes en hechtte er dan ook veel aandacht aan...
Langzaam goot ik het water over mijn plantjes heen, hier kwam een mooie druivenplant, maar een kleine. Eentje die niet tegen een muur hoefde, maar een bescheiden plantje dat liever rustig op z'n plaats bleef zitten. Toen ik eindelijk klaar was, piepte ik door de raam naar de klok die in de keuken hing. Vijf uur.. Destin was aan het schaken, had hij bij de lunch gezegd, dus had ik nog wel even tijd om tv te kijken.
Dus, toen ik de tv aanzette, kwam Destin uit de hobbykamer wandelen. Hij sprong naast me in de zetel en greep me bij mijn middel. "Dag schoonheid," verkondigde hij lieflijk en gaf me een zoen. "Morgen, jij en ik, we gaan eens uit. Zorg dat je mooi bent." "Oh, ik dacht dat ik dat al was?" zei gemaakt verdrietig, en Destin drukte nog een zoen op mijn lippen. "Dat is ook waar. Prachtiger kan je niet zijn," fluisterde hij en.. het werd nog wel een leuke avond...
.. terwijl we nog naakt in het zwembad belandden. "Ik daag je uit.." had Destin gezegd gehad. En ik ging nooit iets uit de weg, dus liet ik zien dat ik het durfde. Natuurlijk moest en zou Destin er ook inkomen als het aan mij lag, dus riep ik spottend: "Niet dat jij het durft, he, mietje!" wat hem natuurlijk er toe leidde om er mee in te springen..
"Wat denk je, Des, zie ik er goed uit?" vroeg ik aan mijn lieve vriendje terwijl ik een beetje rond te spiegel stond rond te draaien.
"Ja, schatje, je ziet er super uit. Je planten zullen gek van je worden en spontaan flauwvallen als ze jouw sexyness zien," grapte Destin. Met een 'tss' geluid verliet ik de kamer, nadat ik Destin al lachend een duw had gegeven.
"Ja, schatje, je ziet er super uit. Je planten zullen gek van je worden en spontaan flauwvallen als ze jouw sexyness zien," grapte Destin. Met een 'tss' geluid verliet ik de kamer, nadat ik Destin al lachend een duw had gegeven.
Terwijl ik in het park was om speciale zaden te zoeken, kwam er iemand vragen om mijn handtekening. Ik was vereerd aangezien ik helemaal geen bekende baan had ofzo, dus vroeg ik haar waarom ze mijn handtekening vroeg. "Nou," zei de oude dame. "Je hebt een bekende moeder die bij me op school heeft gezeten vroeger." Ik glimlachte haar vriendelijk toe terwijl ik het blaadje papier tekende. En dan liep ik snel naar huis, ik moest me gaan klaarmaken om uit te gaan met Destin!
"En?" mompelde ik zwoel. "Zie ik er goed genoeg uit?"
"Altijd, schatje, dat weet je toch," fluisterde Destin in mijn oor en zijn hand gleed naar beneden. Ik giechelde kort en trok dan even zijn vestje recht. "We eten daar aan de bar, is dat goed voor je? Want het restaurant was volgeboekt." Ik knikte en glimlachte, en dan vertrokken we snel.
"Altijd, schatje, dat weet je toch," fluisterde Destin in mijn oor en zijn hand gleed naar beneden. Ik giechelde kort en trok dan even zijn vestje recht. "We eten daar aan de bar, is dat goed voor je? Want het restaurant was volgeboekt." Ik knikte en glimlachte, en dan vertrokken we snel.
"Twee maal kip is klaar!" schreeuwde de barman boven de muziek uit. Destin en ik schuifelden van de dansvloer af en lachend gingen we naar de bar. Er was niemand, letterlijk niemand. Waarom er niemand was, vroeg ik me af. In ieder geval, Destin en ik aten snel onze kip op zodat we weer konden gaan dansen.
"Ik wil wedden!" schreeuwde ik om boven de muziek uit te komen. "Waarvoor?" "Ik wil wedden dat jij iets niet durft!" "Hoezo niet?" vroeg Destin uitdagend. "Jij durft mij niet ten huwelijk te vragen!" riep ik, wat verdooft door de drank. Destin glimlachte. Hij was de BOB vanavond en hij had een superplan in gedachten. "En waarom niet?!" vroeg hij dan ook. "Omdat je een mietje bent!" "O ja?!"
Opeens zakte Destin op zijn knieën en ik voelde me meteen weer nuchter. Daar stond ik maar wat te staan. Destin frommelde wat in zijn zakken en haalde er een blauw, fluwelen doosje uit.
Hij opende het prachtige doosje en ik stond aan de grond ge-na-geld! Het glinsterde en het schijnde.. Aaaaah!
"Lieve, lieve schat, wil je met me trouwen?" riep Destin. "Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!" schreeuwde ik terug en half huilend, half lachend viel ik in zijn armen.
"Lieve, lieve schat, wil je met me trouwen?" riep Destin. "Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!" schreeuwde ik terug en half huilend, half lachend viel ik in zijn armen.
"Schatjeeeee!" zuchtte ik en Destin veegde liefdevol mijn tranen weg. De DJ zag het en speelde een romantisch liedje, dus Destin en ik schuifelden een beetje rond op de lege dansvloer. Ik hield van mijn ventje!!!! ♥♥♥