Hoofdstuk 4: A new chapter
Langzaam bladerde ik door de krant. Hmm.. cursussen.. baantjes.. Ik dacht eraan om een baantje nemen wanneer Lewis eindelijk naar school kon. De peutertijd duurde eeuwen. Hoe mama het overleefde met drie kinderen? Géén idee. Maar niet dat ik niet nog een kindje wilde, want ik miste wel de liefde van een man, en diep vanbinnen wist ik dat ik ook de trippelende voetstapjes zou missen wanneer Lewis groter werd.
Lewis vond het huis ook heel fijn. Denk ik. Hij lacht de hele dag en speelt met Moof en Stripes.
- verder heb ik geen inspiratie bij deze fotos, dus bekijk onderstaande dialoog in het engels, daar had ik even zin in -
- verder heb ik geen inspiratie bij deze fotos, dus bekijk onderstaande dialoog in het engels, daar had ik even zin in -
Back to the update! :D
In ieder geval is het leven in Appaloosa Plains veel fijner dan in Sunset Valley. Daar wil iedereen opvallen, belangrijker zijn dan de ander, mooier zijn, beter zijn, meer geld hebben.. Hier draait het gewoon om wie je zelf bent. Hier en daar zie je wel eens een wild paard en soms komt de ijskar langs. Als Lewis het hoort begint hij te zeuren om een ijsje, en als ik weet dat we nog wat overschot op onze rekening hebben staan, dan krijgt hij wel eens een icecream treat.
En de band tussen mijn twee lievertjes groeide ook alleen maar. Vaak liepen ze samen door de tuin te ravotten, zag ik ze elkaar wassen, stonden ze op de uitkijk terwijl de ene in de kattenbak ging.. Echt superlief om ze bezig te zien. Ik was blij dat ik ze had aangeschaft. Ze maakten deel uit van ons kleine gezinnetje. :)
Ook sliepen ze volgens mij best wel lekker, aangezien de superschattige beelden. :D
Stripes snurkt als ze slaapt, terwijl Moof de hele tijd jankt in zijn slaap. Volgens mij liggen ze dan te dromen van hun eigen, kleine gezinnetje. Zou een vrouwelijke kat dat niet wensen? Een gezin? Soms wou ik dat ik kon kijken in het hoofd van een dier, zien wat daarin omging..
Stripes snurkt als ze slaapt, terwijl Moof de hele tijd jankt in zijn slaap. Volgens mij liggen ze dan te dromen van hun eigen, kleine gezinnetje. Zou een vrouwelijke kat dat niet wensen? Een gezin? Soms wou ik dat ik kon kijken in het hoofd van een dier, zien wat daarin omging..
Maar ook de dagdagelijkse dingen hielden me bezig. Vaak werd ik gebeld door mam en pap om te vragen hoe het ging, of ik lekker zat op financieel gebied.. En soms kwamen de telefoontjes ongelegen, bijvoorbeeld wanneer ik even de kattenbak schoonmaakte terwijl Lewis de oren van mijn kop zeurde. Zucht.. Ik moest het er maar allemaal bijnemen. Ik had immers de taak van stamhouder met veel liefde en plezier op mij genomen.
En terwijl de katten heerlijk lagen te spelen hoorde ik opeens eens een jank. Verschrikt keek ik op en zag dat Stripes was uitgegleden. Ik glimlachte.
"Schatje toch!" 'troostte' ik. Ik nam haar vast en drukte haar dikke lijfje zachtjes tegen me aan.
"Liefje, je moet toch écht een beetje minder gaan eten hoor," zuchtte ik. "Natuurlijk glijd je uit met zo'n gewicht!"
Dan miauwde Stripes naar me en wist ik dat ze gewoon lekker verder wou spelen. :D
"Schatje toch!" 'troostte' ik. Ik nam haar vast en drukte haar dikke lijfje zachtjes tegen me aan.
"Liefje, je moet toch écht een beetje minder gaan eten hoor," zuchtte ik. "Natuurlijk glijd je uit met zo'n gewicht!"
Dan miauwde Stripes naar me en wist ik dat ze gewoon lekker verder wou spelen. :D
Dusss ging ik kijken naar wat Moof aan het doen was. Hij stond maar een beetje onwenning te staren naar het speeldingetje dat tegen de muur hing. Snel ging ik naast hem zitten en tikte even tegen het pluimpje dat meteen omhoog schoot en Moof werd helemaal gek. Hij greep het dingetje vast en knabbelde het bijna helemaal stuk. Volgens mij kon het er meteen afvallen. Hmm, ik hield wel van mijn gezinnetje. (:
Moof werd in de tussentijd echt een lief vriendje van me. We konden heel goed overweg met elkaar.
(er is echt wat mis met haar zijaanzicht als ze hem een 'smoochie' geeft. wow. :'D)
(er is echt wat mis met haar zijaanzicht als ze hem een 'smoochie' geeft. wow. :'D)
En soms deed ik wel eens graag aan koken. Dan stond ik me helemaal uit te leven in de keuken met de muziek aan, en als er dan eens iemand langs ons huis liep kreeg ik een beetje rare blikken.. En dan konden ze een gemene blik terugkrijgen! Ik vond dat ik een coole moeder moest zijn, geen saaie. Mijn moeder was mijn rolmodel, ze was vet lief, toch mooi, leuk enzo.. Ja, zo zou ik écht willen zijn.
Op een middag werd ik geroepen door Stripes, die helemaal hyper rondjes rende en me krabte.
"Wat is er meisje?" vroeg ik lief, en Stripes liep de deur uit. Ik besloot haar te volgen. Waarom was ze nu zo zenuwachtig? En waar was Moof? Die was vast gaan jagen, bedacht ik me. Dat deed hij wel vaker. Op een of andere manier volgde ik Stripes naar binnen, naar een kamer die ik nog niet had gezien.
"Wat is er meisje?" vroeg ik lief, en Stripes liep de deur uit. Ik besloot haar te volgen. Waarom was ze nu zo zenuwachtig? En waar was Moof? Die was vast gaan jagen, bedacht ik me. Dat deed hij wel vaker. Op een of andere manier volgde ik Stripes naar binnen, naar een kamer die ik nog niet had gezien.
En toen ik daar binnen kwam, wist ik niet wat me overkwam. Opeens ging Stripes rustig zitten en bekeek.. haar.. jongen?! Een nest van drie kittens stonden daar maar wat te staan of liepen een beetje rond. Ik keek mijn ogen uit. Hoe.. eh.. wat?! Waarom heb ik niets gemerkt? Waarschijnlijk vandaar dat Stripes zoveel at en dat ze wat evenwichtsverlies had..
Rustig schuifelde Stripes naar een van haar kleintjes en begon het helemaal te likken. Ik kon wel smelten. Dit deed me nog méér verlangen naar nog een klein kindje..
Namen!
De drie nieuwe katjes heten van links naar rechts:
Heaven, Greyson en Tibby.
Heaven is een meisje, Greyson een jongen en Tibby een meisje. :D
Heaven, Greyson en Tibby.
Heaven is een meisje, Greyson een jongen en Tibby een meisje. :D
Mini-mededeling
Hello, hier is weer een nieuwe update! Eindelijk is mijn nieuwe laptop klaar om weer op te simmen enzo, dus heb ik dat ook gedaan. Het enige is: deze pc is wat meer breedbeeld dan de andere, dus de foto's zullen breder zijn en minder lang. Het kan ook best zijn dat de kwaliteit van de plaatjes een beetje anders is, want de aflijningen zijn was pixeliger in mijn spel. Iig, veel leesplezier!
De tijden verbeterden, maar gingen ook elke dag slopender en slopender. Gelukkig werd Lewis ouder, dus had ik ook al wel eens wat meer tijd voor mezelf - afgezien van de zorgen die erbij kwamen door de katjes - dus dat hielp. Met de tijd was ik mijn lange lokken zo beu dat ik de schaar had vastgenomen en ze gewoon had afgeknipt, dus had ik nu een paar stijle, afgehakte lokken naast mijn gezicht hangen.
De katten leidden hun eigen leventje in de tussentijd.
Soms sliep Moof met Greyson en Stripes met Heaven, terwijl
Tibby nog vrolijk door het huis liep te huppelen. Zij sliep achteraf,
terwijl mama en papa bij haar kwamen liggen. ♥
Soms sliep Moof met Greyson en Stripes met Heaven, terwijl
Tibby nog vrolijk door het huis liep te huppelen. Zij sliep achteraf,
terwijl mama en papa bij haar kwamen liggen. ♥
"Miaaaaaaaauw," jankte Moof. Hij zat op mijn bed te janken tot ik mijn ogen opende en rechtstond. "Stil, Moooof," zei ik geïrriteerd. Soms vroeg ik me af waarom ik aan katten was begonnen. Alweer weerklonk er een schelle kreet van Moof door mijn kamer. Ik slaakte een diepe zucht. Terwijl ik mijn ogen opende, stak ik mijn vinger naar Moof zijn gezicht. "Morgen slaap je in de woonkamer hoor, schat!"
Vanaf het moment dat ik ook werkelijk rechtstond en het pyjamaoverhemd aantrok en dichtknoopte, sprong Moof weer van mijn bed en huppelde vrolijk naar de rest van zijn kleine kroost. Hmm. Ik keek snel naar mijn klokradio. Zaterdag, tien uur. Waarschijnlijk zat Lewis al wel spelletjes te spelen op zijn console. Vanavond had ik afgesproken met mijn beste vriend Damon Torres, samen gingen we want drinken in de bar en een beetje bijpraten.
Maar eerst zou ik de dag moeten overleven. Een plasje naast de kattenbak, dui-zen-den ín de kattenbak en twee kittens die achter me stonden te janken om in de kattenbak te kunnen, terwijl achter me een speelgoedje lag te rollen.
"Mama! Moet je kijken!" riep Lewis ook nog eens hyper naar me.
"Wacht even, schat, ik ben bezig." Zucht.
"Mama! Moet je kijken!" riep Lewis ook nog eens hyper naar me.
"Wacht even, schat, ik ben bezig." Zucht.
Zo snel mogelijk ging ik kijken naar Lewis. Ik was vertederd door wat ik zag. Lewis gaf Moof wisselend kusjes en aaitjes, over zijn hoofd, onder zijn hoofd, over zijn ruggetje..
Ik glimlachte. "Super, schatje, echt lief." Het was best fijn om te zien dat Lewis ook een beetje bezig was met de katten enzo. Alleen vond ik het spijtig dat hij zo weinig van mij weg had. Hij was bijna helemaal Tyler. Opeens sprong Moof van de bank en Lewis begon aan een spelletje.
Ik glimlachte. "Super, schatje, echt lief." Het was best fijn om te zien dat Lewis ook een beetje bezig was met de katten enzo. Alleen vond ik het spijtig dat hij zo weinig van mij weg had. Hij was bijna helemaal Tyler. Opeens sprong Moof van de bank en Lewis begon aan een spelletje.
"Schatje, even voor vanavond. Je weet dat ik vanavond er niet ben. Dus jij heeft eten als de katten honger hebben, zorg dat ze niet op straat lopen, en je gaat slapen om tien uur. Tante Maya komt om acht uur en ze blijft tot wanneer ik bel dat ik er over vijf minuten zal zijn. Haal het maar niet in je hoofd om hier om twee uur 's nachts nog spelletjes te zitten spelen,"
"Maar mama! Tien uur! Het is weekend! Mag ik niet iets langer?"
"Maar mama! Tien uur! Het is weekend! Mag ik niet iets langer?"
Ik slaakte een zucht. "Hmm, oke dan," bromde ik. "Maar maximum om kwart voor elf. Goed?" vroeg ik lief en drukte een kus op Lewis hoofd.
"Mam!" mopperde hij. Als hij bezig was met een spelletje, kon ik hem maar best met rust laten. Helaas kwam hij veel minder buiten nu dat hij dit videospel had gekregen en ik dacht eraan om hem een trampoline te geven.
"Mam!" mopperde hij. Als hij bezig was met een spelletje, kon ik hem maar best met rust laten. Helaas kwam hij veel minder buiten nu dat hij dit videospel had gekregen en ik dacht eraan om hem een trampoline te geven.
Maar eigenlijk was dat best hypocriet, want ik had zelf mijn moestuin ook opgegeven. De grond was ehm.. minder vruchtbaar dan in Sunset, laat ik maar zeggen. En ook.. twee katten, drie kíttens, een kind dat elke dag naar school moest.. Ik vond het al spectaculair dat ik elke zaterdag nog even uit kon met mijn beste vriend. Daarover gesproken: het was tijd om te vertrekken.
"Twee Mistakes, alsjeblieft," zei Damon tegen de barman. Damon was een leuke man die ik had ontmoet in het kattenpark. Hij had me aangesproken en gevraagd of 'die' katten van mij waren. Ik had geknikt en we waren een gesprek begonnen. Zelf had Damon geen katten, ookal was hij een grote dierenliefhebber. Maar met zijn leefomstandigheden - hij woonde in een appartement - was het niet zo makkelijk om katten of honden te behouden.
De Mistakes werden snel klaargemaakt en gepresenteerd aan ons, dus stonden Damon en ik recht en klonken. "Op een leuke avond," klonken we, en keken elkaar diep in de ogen. (da's een halve wet! :D) Snel en in één teug dronk ik mijn glas leeg, waarna Damon me met grote ogen aankeek. "Wat?!" vroeg ik met een brutale toon. Damon schudde zijn hoofd. "Niks, niks, zullen we dansen?" vroeg hij over de luide muziek heen. Ik stemde toe.
"Is het wel slim om dit elke zaterdag te doen? Ik bedoel, je bent ook al een moeder!" Damon deed zijn best om over de muziek uit te komen terwijl we aan het dansen waren.
"Bedoel je dat ik oud ben?" vroeg ik. Damon schudde snel zijn hoofd.
"Nee! Je bent de mooiste vrouw die ik ken, hoor!"
"Echt?" vroeg ik, een beetje verwonderd. Damon glimlachte en knikte.
"Bedoel je dat ik oud ben?" vroeg ik. Damon schudde snel zijn hoofd.
"Nee! Je bent de mooiste vrouw die ik ken, hoor!"
"Echt?" vroeg ik, een beetje verwonderd. Damon glimlachte en knikte.
Opeens, zonder dat ik het zelf besefte, grepen we elkaar vast en zoenden elkaar vol passie. Was het nu de drank, de drang naar liefde, of misschien de verliefdheid die me hem liet kussen, het maakte niet uit, ik genoot ervan en had dit echt gemist de laatste jaren. Na de kus keken we elkaar verliefd aan. Damon pakte mijn hand vast.
"Wat denk je ervan als we naar je huis gaan?" vroeg hij. Ik vond het een beetje een rare vraag, aangezien je normaal vroeg of de persoon waar je mee aan het zoenen was, mee naar jouw huis kwam. Maar oké, het was Damon, dus waarom niet.
"Slaapt hij?" fluistert Damon in mijn oor en ik knik en grinnik. Ik voel me net een (verliefde) en losbandige tiener, terwijl mijn kind van tien jaar op het bed ligt te slapen. Ik wil met Damon binnengaan in mijn slaapkamer, maar opeens stopt hij. "Zullen we eerst sterren kijken?" vraagt hij, en ik knik. Romantisch!
Buiten was het niet zo koud, afgezien van de tijd van het jaar. Damon vertelde me grapjes, terwijl ik met mijn rare kop niet helemaal luisterde. Ik dacht aan Destin terwijl ik naar de sterren staarde, en tegelijkertijd ook aan mijn moeder. Voor ik uit huis ging, hadden we samen in het bubbelbad gezeten en vertelde ze me dat ze ook lang naar sterren had liggen kijken met haar eerste man, de vader van Maya en Ocean.
"Zullen we dan nu naar de kamer trekken, mylady?" fluisterde Damon me toe. Ik glimlachte naar hem en trok hem aan zijn gilet naar binnen, naar de slaapkamer toe. Het ging allemaal best lieflijk in z'n werk, met Tyler was het veel sneller en passielozer gegaan. En met Destin was het gewoon.. jeugdliefde, waar je wel van hield, maar waar je het nooit mee zou willen uitmaken.
Maar dit, dit was passie. Dit was gemeend, vol liefde, vol geduld, en iets wat ik nooit zou vergeten.