Hoofdstuk 4: Living the dream
Aangezien ik en Leighton binnenkort zouden gaan trouwen, was ik naar de styliste geweest voor een jurk uit te kiezen en aangezien het zomer was, een zomeroutfit.
"Ho, ja! Prachtig! Prachtig!" schreeuwde de vrouw. Natuurlijk was het haar job om jurken te verkopen, maar ik vond deze niet zo mooi.
"Ehm, net te veel frulletjes voor mij." Ik bloosde een beetje en de vrouw keek mij verontwaardigd aan.
"Ehm, net te veel frulletjes voor mij." Ik bloosde een beetje en de vrouw keek mij verontwaardigd aan.
"Té bol en té kort," zei ik kortaf. De vrouw liep een beetje rond in haar winkel voor een andere jurk.
"Dametje, dit is het beste van het beste! Kwaliteit, zeg ik u!" maar ik schudde mijn hoofd. Nee!
"Dametje, dit is het beste van het beste! Kwaliteit, zeg ik u!" maar ik schudde mijn hoofd. Nee!
"Kijkt u eerst in de spiegel!" riep de vrouw, met hoop op zegen. Dat deed ik, maar ik vond de jurk veel te artificieel.
"Afgekeurd," mompelde ik.
"Afgekeurd," mompelde ik.
"O mevrouw, nee, nee, deze mag u zeker niet nemen, nee, echt niet. Het maakt u... DIK!" de vrouw leek het te menen en ik vond het ook, dus gaf ze me weer een andere jurk.
"Kan ermee door! Ja, deze vind ik wel oké. Hij is vrij simpel maar toch sierlijk. Uhu, ja, doe maar misschien." Eindelijk kwam er schot in de zaak, jippie! De vrouw keek me hoofdschuddend aan.
Ik trok de volgende jurk aan, draaide me om naar de spiegel en liep gelijk weg.
"Wat een afschuwelijke jurk!" flapte ik eruit.
"U heeft gelijk, mevrouw." Ze liep zuchtend verder.
"Wat een afschuwelijke jurk!" flapte ik eruit.
"U heeft gelijk, mevrouw." Ze liep zuchtend verder.
"Dit s gewoon geen trouwjurk. Bah." Ik keek de jurk afkeurend aan. "Nee!"
En dan trok ik een jurk aan, ging voor de spiegel staan en...
"Dit is.. perfect," mompelde ik. "Ik ga trouwen, ik ga echt trouwen!" riep ik opeens van blijdschap en begon een aantal rondjes te rennen in de winkel. Dan moest de vrouw me tegenhouden. "MEVROUW! De jurk!" schreeuwde ze en beschaamd stopte ik. "Hier, deze neem ik."
"Dit is.. perfect," mompelde ik. "Ik ga trouwen, ik ga echt trouwen!" riep ik opeens van blijdschap en begon een aantal rondjes te rennen in de winkel. Dan moest de vrouw me tegenhouden. "MEVROUW! De jurk!" schreeuwde ze en beschaamd stopte ik. "Hier, deze neem ik."
Sam, die was ondertussen al eens een kijkje gaan nemen naar zijn nieuwe zusje.
"Dag zus," mompelde hij een beetje. "Heather, was het toch? Jaja, Heather. Mooie kamer heb je." Hij keek wat rond en Heather brabbelde wat terug, om vervolgens haar kleine handje naar Sam toe te steken.
"Je word vast en zeker lief, je hebt me graag," antwoordde Sam en nam haar vingertje vast.
"Dag zus," mompelde hij een beetje. "Heather, was het toch? Jaja, Heather. Mooie kamer heb je." Hij keek wat rond en Heather brabbelde wat terug, om vervolgens haar kleine handje naar Sam toe te steken.
"Je word vast en zeker lief, je hebt me graag," antwoordde Sam en nam haar vingertje vast.
"Ik ben thuissss!" schreeuwde ik en opeens vloog de deur achter me open. Leighton was in de tuin geweest.
"Ik ben benieuwd voor de jurk," lachte hij en wreef in zijn handen.
"Ik heb nog pizza meegebracht, schatje," zei ik en we vlogen in elkaars armen - nadat ik de pizza op het aanrecht had gezet, natuurlijk.
"Ik ben benieuwd voor de jurk," lachte hij en wreef in zijn handen.
"Ik heb nog pizza meegebracht, schatje," zei ik en we vlogen in elkaars armen - nadat ik de pizza op het aanrecht had gezet, natuurlijk.
Na de pizza...
"Hoi mama," Sam kwam naast me zitten.
"Hey liefje, hoe was het vandaag op school?"
"Leuk hoor, leuk ja. Maar ik heb een vraagje."
"Hey liefje, hoe was het vandaag op school?"
"Leuk hoor, leuk ja. Maar ik heb een vraagje."
Ik knikte. "Ja, zeg maar?"
"Ik heb toch al een hele tijd staan oefenen voor te schilderen hé..."
"Ja?"
"Ik heb iets voor Heather gemaakt."
"Ik heb toch al een hele tijd staan oefenen voor te schilderen hé..."
"Ja?"
"Ik heb iets voor Heather gemaakt."
"Is het dat ene van allemaal verschillende poppetjes?" vroeg ik en keek hem glimlachend aan. Hij begon te grinniken.
"Ja, vind je het mooi?"
"Heel mooi. Prachtig."
"Ja, vind je het mooi?"
"Heel mooi. Prachtig."
"Dan wil je me wel helpen met het op te hangen he mams?"
"Natuurlijk schatje," verzekerde ik hem en drukte hem een kus op zijn voorhoofd. "Kom, ik wil een knuffel van je."
Samen stonden we recht.
"Natuurlijk schatje," verzekerde ik hem en drukte hem een kus op zijn voorhoofd. "Kom, ik wil een knuffel van je."
Samen stonden we recht.
En gaven elkaar een dikke knuffel.
"Ik ben heel blij dat je mijn mams bent," mompelde hij een beetje, richting mijn oor. En dan, dan was mijn dag compleet.
"Ik ben heel blij dat je mijn mams bent," mompelde hij een beetje, richting mijn oor. En dan, dan was mijn dag compleet.
Samen stonden we voor de deur van Heather toen me opviel dat we het schilderij niet echt bij ons hadden, maar het leek alsof hij mijn gedachten kon lezen.
"Ik heb het schilderij niet meegenomen omdat we dan een plaatjes konden zoeken om het te zetten." Ik knikte eventjes en we gingen de deur binnen.
"Ik heb het schilderij niet meegenomen omdat we dan een plaatjes konden zoeken om het te zetten." Ik knikte eventjes en we gingen de deur binnen.
Ik haalde Heather uit haar wiegje.
"Waar wil je het graag?" vroeg ik aan Sam en hij wees naar het enige stukje lege muur in haar kamer. "Natuurlijk hier," zei hij eventjes.
"En Heather? Wat denk jij?" Heather brabbelde wat.
"Waar wil je het graag?" vroeg ik aan Sam en hij wees naar het enige stukje lege muur in haar kamer. "Natuurlijk hier," zei hij eventjes.
"En Heather? Wat denk jij?" Heather brabbelde wat.
"Zou ze het mooi vinden mama?" Sam keek mij hoopvol aan.
"Ja Sam, perfect."
"Ja Sam, perfect."
In de tussentijd was Heather al een grote dame geworden. Haar haren kon je letterlijk zien groeien: het ging zo snel! Ze was een prachtige peuter, heel erg lief. Hopelijk bleef ze maar zo.
"Wat is het strand hier toch prachtig, eigenlijk," zei ik met een diepe zucht. We gingen vandaag naar de zee, maar Sam zat nog op school, we hadden dan ook gebeld of de moeder van een van Sams vriendjes hem naar zee kon brengen na school, dan zouden we samen zijn huiswerk én plezier maken.
Ik en Leighton hadden ons omgekleed in meer comfortabele kleren, en ook voor Heather hadden we een badpakje bij. Het was immers superwarm, dan kon ze mee pootjebaden, maar ze wilde het niet aantrekken... Dus ik had een superidee! Ik belde Madison op of ze wilde komen met Jess, dan kon ze samen met Heather spelen.
En ja hoor, een halfuurtje later stond Madison er met Jess. Zij was natuurlijk wel een beetje ouder dan Heather, maar ze kwamen goed overweg.
"Daaaaag lieve Jess," zei ik met een glimlachje en Jess kroop nog wat meer tegen Madison aan.
"Jess! Zeg eens gedag tegen tante Quinn. Ken je haar niet meer? Ze heeft 5 maanden heel erg goed voor ons gezorgd, hoor!"
"Daaaaag lieve Jess," zei ik met een glimlachje en Jess kroop nog wat meer tegen Madison aan.
"Jess! Zeg eens gedag tegen tante Quinn. Ken je haar niet meer? Ze heeft 5 maanden heel erg goed voor ons gezorgd, hoor!"
Vanuit Leighton
"Nog één stapje! Je bent er bijna!" riep ik. Heather zette het laatste stapje en...
...begon samen met mij heel erg hard te lachen. "Ja flinke meid! Jaaaaa! Heather wint de wedstrijd! Joeeeeeehoeeeee!" krijsten we samen en begonnen in onze handen te klappen.
Vanuit Quinn
Na een uurtje samen spelen, gingen Madison en Jess weer weg. Ze moesten, spijtig genoeg, ergens naartoe, dus ging in in de stoel liggen. Het was zalig, eventjes mijn ogen sluiten en weg zijn van de wereld met een prachtig uitzicht op de zee.. en dan mijn man met mijn, met onze dochter zien spelen. Het is zalig.
Een uurtje later kwam Sam aan op het strand. Ik ging hem snel helpen zijn huiswerk af te maken zodat we, nog voor we naar huis gingen, hij nog een beetje van het strand kon genieten. Opeens kwam Heather aangelopen - dat had Leighton haar geleerd!
(sorry voor het groene balkje)
"Heather, wat doe je?" vroeg ik lieflijk aan mijn kleine dame. "Wat ben je van plan?!" ze begon speels te grinniken.
"Hedde mee huiwé maa-eh me AM!" schreeuwde Heather en Sam en ik schoten in de lach.
"Heather, wat doe je?" vroeg ik lieflijk aan mijn kleine dame. "Wat ben je van plan?!" ze begon speels te grinniken.
"Hedde mee huiwé maa-eh me AM!" schreeuwde Heather en Sam en ik schoten in de lach.
Leighton had zijn gewone kleren weer aangetrokken en stond te vissen. Niet dat hij er echt goed in was, hij had gewoon voor dit dagje zee een hengel met wat wormpjes gekocht. Heather had de hele pot opengetrokken de dag ervoor en ze zat onder de wormen, maar gelukkig vond ze het niet al te erg.
"Lieve schat, we gaan naar huis!" schreeuwde ik, maar zag dat Leighton het niet hoorde. "Leiiiighton!" riep ik nogmaals, maar nog steeds geen reactie, dus ging ik maar eens een kijkje nemen waar hij uithing. "Leighton! We gaan vertrekken!" riep ik alweer van op een afstandje. Deze keer hoorde hij het wel, want haalde zijn vislijn uit het water en haalde zijn zak er weer bij om vervolgens alles weg te stoppen.
Toen we thuis waren was het nog niet zo heel laat, dus ging Sam nog een beetje tv kijken, maar toen Leighton het zag, was hij er niet zo blij mee. "Sam Sekemoto, want denk je dat je aan het doen bent? Ga naar bed! Het is veel te laat!" "Maar pap, het is niet laat! We zijn net teru-" Sam werd onderbroken. "Naar bed, ja! Nu, zeg ik!" Leighton was duidelijk niet heel erg blij met de tegenspraak van Sam, dus sprong ik in.
Ik trok een beetje een gezicht. "Leighton, laat Sam toch even tv kijken, hij is nog heel erg actief na onze trip," probeerde ik, maar Leighton stond rotsvast. "Quinn, het is laat, morgen moet hij naar school en nu naar bed. Punt uit." "Ik doe hem wel naar bed dan. Kom Sam, we gaan naar boven."
Ik gaf hem achter Leightons rug om een knuffel en fluisterde in zijn oor: "Boven kijk je nog maar wat tv, ik doe wel een goed woordje voor je." Hij glimlachte. "Dankje," fluisterde hij terug en we vertrokken naar boven.
Sam had snel zijn pyjama aangedaan en ging op bed zitten. "Papa heeft het een beetje lastig denk ik, Sammetje. Hij heeft dan een leuke dag gehad en hij is moe enzo. Nou, ik zeg wel dat je meteen in slaap bent gevallen, dan is hij vast niet meer zo boos ofzo." Sam knikte eventjes en ik stopte hem even in. "Komt wel goed," suste ik, en ging weer naar beneden.
De laatste tijd werden we vaak bestolen. Ze namen heel erg weinig mee, maar de politie kreeg ze nooit te pakken. Het kostte altijd wel geld, en helaas werd zelfs Leighton er niet van wakker, Sam, Heather of ik ook niet.
Ze kwamen veel te goed binnen, ik weet niet hoe ze het ook deden, maar het was toch altijd een beetje vreemd dat er geen enkele ruit kapot was én dat we echt hélemaal NIETS hoorden! Waren onze sloten wel goed toe?
Of ons huis wel goed beveiligd? Leighton zei altijd dat hij elke avond nog de deur en alle ramen checkte. Maar als ik het eens naging, was dat niet altijd zo. Dat word billenkoek!
Maar het was tijd om te vergeven, want een paar weken later was het zover: Leighton en ik gingen eindelijk trouwen! Toen we 's ochtends wakker werden, wilde ik Leighton niet zien.
"Dat breng ongeluk!" beweerde ik toen ik me omdraaide en ook Leighton uit bed duwde. "Maar liefje, ik houd het niet vol om tot deze avond jou niet te zien, ik wil een kus!" smeekte hij. Ik moest lachen, maar hield het ook niet langer vol en ik liep snel lang de het bed en vloog letterlijk in Leightons armen.
"Dat breng ongeluk!" beweerde ik toen ik me omdraaide en ook Leighton uit bed duwde. "Maar liefje, ik houd het niet vol om tot deze avond jou niet te zien, ik wil een kus!" smeekte hij. Ik moest lachen, maar hield het ook niet langer vol en ik liep snel lang de het bed en vloog letterlijk in Leightons armen.
Die dag ging ik weer naar de spa van tijdens de zwangerschap van Heather. Ik was er al een tijdje niet meer heen geweest en hoorde dat er stoombaden waren bijgekomen! Het lijkt een beetje op een bubbelbad, maar toch.. het was anders, rustgevender. In het stoombad fantaseerde ik over een fantastisch leven met Leighton. Dat had ik al, maar toch.. nog een kindje zou ik nog leuker vinden.
En die avond was het dan zo ver. We gingen trouwen, aan het strand met een aantal gasten. Niet heel veel, we hielden het intiem, maar het was perfect. Leighton stond met zijn zwarte 'tux' aan de zee te wachten.
En ik, zenuwachtig als ik was, stond maar te beven achter de bosjes. Nu ging het toch echt, écht gebeuren... Komop Quinn, neem al je moed bij elkaar! (uitvergroot zodat jullie de jurk te kunnen zien)
Puffend van de stress kwam ik aangelopen. Van het moment dat Leighton me hoorde stappen in het zand, draaide hij zich naar mij om en vormde met zijn lippen: "Je ziet er prachtig uit." Ik bloosde zachtjes.
De plechtigheid ging vrij snel. "Leighton Sekemoto, ik neem jou als mijn man, in goede en kwade dagen, in goede en slechte tijden, en om eventjes een beetje origineel te zijn: gewoon voor altijd. Ik hou van je." Een traantje pinkte ik bij mezelf weg.
"Lieve Quinn Fenaux. Ik ben zo blij dat ik jou heb leren kennen, ik ben zo gelukkig met jou en ik ben helemaal veranderd. Ik heb geen leven, want jij bent mijn leven en ik hou van jou, heel erg veel." Ook hij deed een prachtige ring rond mijn vinger.
En om het af te sluiten gaven we elkaar een passionele kus onder de prachtige sterrenhemel. Nu weg met de poëtische onzin, het is tijd om te feesten!
Ik en Leighton hadden natuurlijk ook een openingsdans: maar niet zo klassiek, dat was niets voor ons. We hadden een swingend liedje uit onze tijd. Echt zalig was het om nog eens uit ons dak te gaan.
Maar al snel was het gedaan. "Kom schat, we gaan even dag zeggen tegen alle gasten," stelde ik voor en duwde mijn hand tegen Leightons heup als teken dat hij vooruit moest lopen, naar Madison toe.
"Hey meid! Wauw, je ziet er prachtig uit, gefeliciteerd! Ik ben zooo blij voor je!" riep Madison in mijn oor. "Dankjewel lieve schat, je ziet er ook super uit."
Snel liep ze over naar Leighton. "Pas goed op mijn meisje," fluisterde ze en hij knikte hevig.
Snel liep ze over naar Leighton. "Pas goed op mijn meisje," fluisterde ze en hij knikte hevig.